۱- بذر روشن:
این بذر دارای سابقه طولانی بوده و در اغلب نقاط استان کشت می گردد. بوته ها بلند و تا اندازه ای زودرس است. نسبت به خوابیدگی (ورس) نیمه مقاوم و حساس به زنگ گندم می باشد. روشن از تیپ بهاره و خوشه آن بدون ریشک می باشد. پتانسیل تولید آن متوسط است.
۲- بذر مرودشت:
بوته ها متوسط و متوسط رس می باشد. نسبت به خوابیدگی مقاوم و حساس به زنگ گندم است. در مقابل ریزش مقاوم و از تیپ بهاره، پاییزه می باشد. دارای پتانسیل تولید بالا و خوشه آن ریشک دار است.
۳- بذر کویر:
ارتفاع بوته ها کوتاه، خوشه ریشک دار و زودرس می باشد. در مقابل خوابیدگی نیمه حساس و مقاوم به زنگ گندم است. تیپ بذر بهاره، پاییزه، مقاوم به شوری و دارای پتانسیل تولید نسبتا بالا می باشد.
۴- بذر پیشتاز:
بسیار پر محصول، مقاوم به زنگ زرد و متحمل به سرما و ورس می باشد. متحمل به شوری و خشکی آخر فصل و نسبتا مقاوم در مقابل ریزش دانه می باشد. تیپ بذر بهاره و دارای پتانسیل تولید نسبتا بالا می باشد.
۵- بذر شیراز:
متحمل به زنگ زرد و قهوه ای، نسبتا دیررس و متحمل به سرما و خوابیدگی می باشد. ارتفاع آن متوسط، تیپ بذر بهاره و دارای پتانسیل تولید بالا است.
۶- بذور آنفارم مقاوم به شوری:
این بذور دارای سه رقم آنفارم های ۴ و ۶ و ۹ می باشد و هنوز تحت بررسی و نام گذاری قرار دارد. کاشت آزمایشی آن در مناطق استان نتایج خوبی دربرداشته و مورد استقبال کشاورزان قرار گرفته است.
منبع: نشریه عوامل موثر در افزایش تولید گندم، انتشارات حوزه ترویج و نظام بهره برداری استان یزد، ۱۳۸۵٫
دیدگاهتان را بنویسید