تاریخ :۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
خشکیدگی-بوتریتیسی-پیاز

خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز

  • خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز

    انتشار خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز

    بیماری های ناشی از بوتریتیس از فاکتورهای مهم رشد و تولید محصول پیاز به شمار می رود. دو بیماری اصلی در پیاز شامل سوختگی (بلایت) برگ و پوسیدگی طبق ( گردن ) به وسیله دو گونه جداگانه قارچ botrytis ایجاد می شود. بیماری خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز را بررسی می کنیم.

    علایم بیماری خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز

    زخم های بلایت برگ ابتدا سفید، با مرکز نکروتیک به قطر حدود ۲ میلی متر و به وسیله هاله ای سبز روشن به ضخامت
    ۱/۵ تا ۱ میلی متر اطراف آن را احاطه کرده است و این هاله اطراف زخم کمک می کند که بیماری را به توان به خوبی از لکه های کوچک نکروتیک ناشی از سموم علف کش، زخم مکانیکی یا حشرات روی برگ تشخیص داد.

    • زخم ها ممکن است کم و یا تعداد زیادی باشند.
    • زخم ها به آهستگی توسعه می یابند.
    • ممکن است بیضوی و یا غیر مشخص و یا شکسته با عمق ۵ میلی متر و طول ۷ میلی متر به دیده شوند.
    • این بیماری تحت شرایط دمایی ۲۲-۱۴ درجه سانتی گراد رشد می کند.
    • رطوبت مداوم به سرعت گسترش یافته و سبب بلایت برگ ها می شود.
    • مزارع پیاز به شدت آلودگی را نشان داده و برگ ها مرده و یا خشک می شوند.
    • محصول کاهش یافته و پیازها کوچک می مانند.

    پیازهای سالم در طول فصل رشد در حدود ۱۵ برگ تشکیل می دهند که بیش ۱۰ برگ آن زنده هستند در حالی که در پیازهای بیمار کمتر از ۲ تا ۵ برگ تشکیل و برگ ها قبل از بلوغ یا می میرند و یا بیمار و یا به همراه آسیب های دیگری هستند.

    خشکیدگی-بوتریتیسی-پیاز

    خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز

    عامل بیماری خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز

    عامل خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز قارچ Botrytis squamosa Walker بوده که مرحله جنسی Botrytis squamosa Vien-Bourg می باشد که تولید میسلیوم بی رنگ و دیواره دار نموده و کنیدیوم ها روی برگ های پوسیده و یا مرده بعد از ۷۲-۶۰ ساعت (میانگین دما ۱۲-۲۴ درجه سانتی گراد) و رطوبت نسبتا بالا (بیش ۷۲ درصد) تشکیل می شوند.

    • کنیدی بر ها بلند و در کنار یا انتها منشعب.
    • کنیدیوم ها کروی، بی رنگ و بدون دیواره می باشند.
    • اسکلروت ها ممکن است روی بقایای برگ و یا روی گردن پیازها تشکیل و اندازه آنها از ۳ تا ۱۰ میلی متر متغیر است.
    • قارچ بیمارگر به سختی از زخم های تازه تشکیل شده.
    • برگ های جوان به راحتی از برگ های مسن و پوسیده به وسیله روش های استاندارد جدا می شود.

    قارچ عامل بیماری بر خلاف سایر گونه ها از جمله Botrytis allii به سختی اسپور تولید می کند. بر اساس گزارشات این قارچ سبب بیماری روی جنس Allium می شود و بیشتر روی پیاز معمولی (A. cepa) اهمیت دارد و خسارت می زند و رقم A. fistulosum مقاوم و رقم A. schoenoprasum ایمن است.

    چرخه بیماری خشکیدگی پیاز

    قارچ عامل خشکیدگی برگ بوتریتیسی پیاز زمستان را به صورت میسلیوم و اسکلروت روی توده های پیاز برداشت شده و با روی بقایای برگ پیاز و یا به صورت اسکلروت در خاک می گذراند. مایه تلقیح اولیه غالبأ کنیدیوم های قارچ بوده که از اسکلروت های جوانه زده به وجود آمده و یا از کنیدیوم های ناشی از بقایای برگی و پیازها می باشند که به وسیله باد به سطح برگ های پیاز حمل شده و اگر رطوبت کمی وجود داشته باشد به مدت ۶ ساعت یا بیشتر و دما زیر ۲۴ درجه سانتی گراد باشد آلودگی اتفاق می افتد.

    جشنواره پاییزه
    جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع
    همین الآن خرید کنید
    • شدت آلودگی و علایم سوختگی (بلایت) به همراه استمرار رطوبت افزایش می یابند.
    • پیری، سوختگی، مرگ انتهایی برگ یا دیگر موارد طبیعی موجب اسپور دهی Botrytis squamosa بر روی بافت های پیر یا مرده دیده خواهد شد.
    • نسبت خسارت ایجاد شده بوسیله بلایت به ساعات تداوم مرطوب نبودن برگ بستگی دارد.

    باقی ماندن رطوبت، نتیجه اش سوختگی بیشتر میزبان خواهد بود. تداوم دوره نسبتا خشک وقتی که فقط برگ در مدت کوتاهی در شب به وسیله شبنم مرطوب باشد بلایت و سوختگی به حداقل می رسد.

    • تداوم دوره بارانی وقتی که رطوبت ۲۴ ساعت یا بیشتر در سطح برگ ها باقی بماند سوختگی خیلی شدید خواهد بود.
    • برگ های مسن نسبت به برگ های جوان حساس تر بوده.
    • سوختگی روی برگ های پیر اتفاق افتاده و کنیدیوم بیشتری تولید می شود.
    • در نتیجه سبب گسترش بیماری می شود.
    • کنیدیوم ها بعد از ۷۲-۶۰ ساعت تولید خواهند شد.
    • وقتی که میانگین دما ۲۴-۱۲ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی بالا بیش از ۷۵ درصد باشد.

    خشکیدگی-برگ-بوتریتیسی

    خشکیدگی بوتریتیسی پیاز

    مدیریت بیماری

    1. سمپاشی گیاه میزبان قبل از ظهور ۵ برگی و یا وقتی که علایم به آسانی روی برگ قابل مشاهده هستند.
    2. سمپاشی بر اساس برنامه پیش آگاهی که در برخی کشورها از جمله آمریکا اجرا می شود و به حداکثر مؤثر بودن سمپاشی کمک می کند.
    3.  کاشت ردیفی گیاهان و با فاصله حداقل ۳۰ سانتی متر جهت جریان بیشتر هوا
    4.  آبیاری بارانی که بلافاصله بعد از آن برگ ها خشک شوند به کاهش نرخ رشد بیماری کمک می کند.
    5. جمع آوری و انهدام پیازها و برگ های آلوده که منبع مایه تلقیح اولیه می باشند.
    6. کاشت گیاهان غیر حساس که به اضمحلال اسکلروت ها در خاک کمک می کند.

    منبع :

    کتاب بیماری های مهم سبزی، صیفی و جالیز در ایران و مدیریت تلفیقی آنها، انتشارات سروا، ۱۳۹۴

    امتیاز شما به این مقاله چقدره؟

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *