کشت پیوسته (Continuous culture)
کشت پیوسته کشتی است که به طور مداوم با تزریق محیط غذایی تازه تغذیه می شود، اما حجم کشت معمولا ثابت نگداشته میشود. این کشت بر دو نوع است:
۱- کشت پیوسته باز (Open continuous culture):
سیستم کشت پیوسته ای است که در آن، جریان ورودی محیط کشت تازه با جریان خروجی متناظر، که برداشت سلول ها را دربر دارد، متعادل می شود. سلول ها به طور ثابت با جریان خروجی مایع به بیرون منتقل می شوند. میزان ورودی محیط کشت و میزان برداشت کشت به نحوی تنظیم می شود که سرعت رشد نزدیک به حداکثر، به طور مداوم و ثابت در کشت ها حفظ شود.
در حالت ثبات، سرعت انتقال سلول ها به بیرون، مساوی سرعت تولید سلول های جدید در کشت است. در این نوع سوسپانسیون یک وضعیت رشد متعادل برقرار می شود. یعنی اکثر سلول ها در مرحله متابولیکی مشابهی قرار می گیرند. با ثابت نگهداشتن سرعت ورود مواد مغذی محدود کننده رشد و سرعت برداشت سلول ها و محیط کشت استفاده شده، سرعت رشد و تراکم سلول های ثابت نگه داشته می شود.
-
سیستم های پیوسته باز خود بر دو نوع هستند:
۱- کموستات (Chemostat):
که در آن سرعت رشد و تراکم سلول با ثابت نگهداشتن سرعت ورود مواد مغذی محدود کننده رشد (نیتروژن، فسفر، گلوکز) در یک حد ثابت حفظ می شود. در چنین محیط کشتی به جز مواد مغذی محدود کننده رشد، سایر اجزاء به مقادیر بالاتر از آنچه که برای حفظ سرعت رشد سلولها در حد مطلوب مورد نیاز است، موجود هستند. ماده محدود کننده رشد به نحوی تنظیم شده است که کاهش یا افزایش آن باعث کاهش یا افزایش متناظری در سرعت رشد سلول ها می شود.
۲- توربیدوستات (Turbidiostat):
که در آن محیط کشت تازه در پاسخ به افزایش کدری محیط کشت جریان می یابد، به طوریکه سوسپانسیون سلولی را در یک تراکم اپتیکی ثابت نگه دارد. با برداشت سلول ها از محیط، تراکم بیوماس در حد ثابتی که از قبل تعیین شده است، حفظ میشود.
۲- کشت پیوسته بسته (Closed continuous culture):
یک کشت پیوسته بسته، نوعی کشت سوسپانسیونی است که سلول ها در آن نگهداری می شوند و جریان ورودی محیط کشت تازه با جریان خروجی محیط کشت استفاده شده، متعادل می شود. سلولها از جریان خروجی کشت به طور مکانیکی جدا گردیده و به کشت برگردانده می شوند. بنابراین در کشت پیوسته بسته، جمعیت سلولی با تداوم رشد افزایش می یابد.
-
کاربرد:
۱- این کشت ها، در تحقیقات تمایز سلولی که ممکن است لازم باشد سلول ها در یک محیط تنظیم شده خاص رشد نمایند و سپس به حالت زنده و بدون تقسیم نگهداری شوند، از ارزش زیادی برخوردارند.
۲- از این روش می توان در حالتی که متابولیت های ثانویه ای از قبیل کومارین، لیگنین، پلی ساکاریدها و مشتقات مونوترپنی توسط سوسپانسیون سلولی تولید و به مقدار قابل توجهی در محیط غذایی ترشح می شوند، استفاده کرد.
۳- سیستم مذکور این امکان را فراهم می آورد که فراورده تولید شده به طور پیوسته از یک بیوماس ثابت استخراج شود.
منبع: کتاب اصول بیوتکنولوژی گیاهی، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، چاپ ششم.
دیدگاهتان را بنویسید