آشنایی با صمغ طبیعی و انواع آن

آشنایی با صمغ طبیعی و انواع آن:

صمغ های طبیعی یا صمغ های بدست آمده از گیاهان پلیمرهای هیدروفیلی کربوهیدرات با وزن مولکولی بالا هستند، به طور کلی از واحدهای مونوساکاریدی تشکیل شده است که توسط پیوندهای گلوکوسید به یکدیگر پیوسته اند.

به طور کلی در روغن ها یا حلال های آلی مانند هیدروکربن ها، اتر یا الکل ها، محلول در آب هستند یا آب را جذب می کنند و متورم می شود و یا در آب سرد پراکنده شده تا یک محلول چسبناک یا ژله به شما بدهد. در هیدرولیز، آنها آرابینوز، گالاکتوز، مانوز و اسید گلوکورونیک تولید می کنند.

صمغ ها، هیدروکلویید طبیعی گیاهی هستند. موادی بدون شکل و مات هستند که به فراوانی بعد از صدمه گیاه تولید می شوند. ترکیباتی بوده که در آب حل می شوند و از هیذرولیز آن ها آرابینوز، گالاکتوز، گلوکز، مانوز، زایلور، اسید ارونیک به دست می آیند.

صمغ توسط تعداد زیادی از خانواده های گیاهی تولید می شود اما بهره برداری فقط از چند گونه درخت خانواده Leguminosae Sterculiaceae و Combretaceae محدود می شود.

درختان مهم تولید صمغ عبارتند از: Acacia nilotica (babul) ،A catechu (khair) ،Steruculia urens (kullu) ،Anogeissus latifolia (dhawra) ،Butea monosperma (palas) ،Bauhinia retusa (semal) ،Lannea coromandelica (lendia india) و Azadirac india.

صمغ رزینی چیست؟

صمغ رزینی ترکیبی از رزین ها و صمغ های طبیعی با ترکیبی از مشخصات هر دو است. آن صمغ رزینی حاوی آثاری از روغن های اساسی هستند که به آنها اولئوگومرسین می گویند. اینها معمولاً از گیاهان در حال رشد در مناطق خشک و بیابانی حاصل میشوند. برخی از صمغ های رزینی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند از درختانی چون انغوزه، درخت مُر، درخت کامیفورا ماکولو و غیره هستند.

جشنواره پاییزه

جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع

همین الآن خرید کنید

استفاده از صمغ ها و رزین های طبیعی در مواد غذایی، داروها و لاک ها یا به عنوان پوشش های محافظتی به دوران بسیار اولیه بر می گردد. امروزه استفاده از صمغ ها و رزین های طبیعی بسیار زیاد است و تعداد زیادی از صنایع تولیدی از جمله صنایع غذایی و دارویی از آنها استفاده می کنند.

انواع صمغ ها:

ترشحات حاصل از درخت و درختچه مانند آکاسیا، کتیرای حاصل از گون.
صمغ دریایی مانند آگار، آلگین.
صمغ بذر مانند اقاقیا، اسفرزه.
عصاره های گیاهی مانند پکتین.
مشتقات نشاسته و سلولز مانند سلولز اکسیده شده.
صمغ های میکروبی مانند دکستران ها و زانتان ها.

مشخصات اصلی صمغ ها عبارتند از:

۱- از پلی ساکاریدها یا مشتقات آنها تشکیل شده اند.
۲- در آب حل می شوند یا در صورت مخلوط شدن با آب حداقل نرم و متورم می شوند. با این حال آنها در الکل و سایر حلال های آلی نامحلول هستند.
۳- در اثر حرارت دادن بدون ذوب شدن کاملا تجزیه می شوند و تمایل به ذغال شدن دارند
۴- بیشتر صمغ ها به صورت مایع از گیاهان بیرون می آیند. آنها در اثر تماس با هوا به اجسام شفاف، بی شکل، اشک آور یا پوسته تبدیل می شوند.

منابع: