تکثیر جوانه جانبی:
در این روش جوانه های جانبی که در زاویه دمبرگ ها قرار گرفته اند، برای تولید ساقه تحریک می شوند. این تکنیک از روال عادی تولید ساقه از مریستم های جانبی استفاده می کند. در طبیعت، این جوانه ها بسته به الگوی رشد گیاه در دوره های مختلفی غیرفعال باقی می مانند. در برخی گونه های گیاهی برای از بین بردن غالبیت انتهایی و تحریک جوانه های جانبی به تولید ساقه، حذف جوانه انتهایی الزامی است.
روش کار:
با کاربرد مداوم هورمون سیتوکینین در محیط کشت، ساقه های تشکیل شده از جوانه ها که بر روی ریزنمونه (گره یا قلمه انتهایی) قرار دارند، جوانه های جانبی تولید می نمایند. سپس این ساقه ها را جدا کرده و برای تولید گیاه کامل ریشه دار مینمایند و با آنها را به عنوان واحدهای تکثیری، برای تکثیر بیشتر گیاه، مورد استفاده قرار می دهند.
مزیت تکثیر جوانه جانبی
مزیت استفاده از روش تولید جوانه های جانبی از بافت مریستم، نوک ساقه، یا کشت جوانه به عنوان روشی برای باززایی، این است که ساقه اولیه از قبل در محل طبیعی خود تمایز یافته است. بنابراین برای تولید گیاه کامل فقط نیاز به رشد طولی ساقه و ریشه دار شدن آن می باشد.
کاربرد القاء جوانه جانبی به عنوان یک روش ریزازدیادی:
این تکنیک می تواند به کشت مریستم و نوک ساقه، و کشت جوانه تقسیم شود. در کشت مریستم و نوک ساقه، ریزنمونه از انتهای ساقه های در حال رشد گرفته می شود، در حالیکه برای کشت جوانه می توان از جوانه های جانبی یا انتهایی که معمولا یک بند ساقه را نیز به همراه دارند به عنوان ریز نمونه استفاده نمود.
دیدگاهتان را بنویسید