نام علمی: Lepidosaphes gloverii (Pachard)
مناطق انتشار این آفت در ایران محدود بوده و اغلب در محدوده لاهیجان، تنکابن دیده می شود. بطور کلی انبوهی جمعیت این آفت نسبت به گونه قبلی خیلی کمتر است. وجه تسمیه آن باین لحاظ است که سپر در این حشره خمیدگی کمی را نشان می دهد. به علاوه از آن باریکتر نیز می باشد. اغلب همراه با سپردار واوی روی برگ، میوه و سرشاخه مرکبات مشاهده می شود.
علاوه بر گونه های مذکور، گونه .Lopholeucaspis Japonica Cooh از روی درختان زینتی جمع آوری گردیده و ظاهرا همراه با درختچه های زینتی از ژاپن به رامسر برده شده است. این آفت در شرایط کشور ما دقیقا باید زیر نظر باشد و تغییرات انبوهی آن هر ساله بررسی شود.
خصوصیات مورفولوژیک:
- پا در انتها صاف و در طرفین دارای دو فرورفتگی است.
- L ها مشابه گونه قبلی است، ولی نسبتا بزرگتر و متمایزترند.
- لبه دندانه دار است.
- در این گونه قسمت جلوئی بدن (سرسینه) و بندهای اول و دوم شکم در سطح پشتی و کناره سطح شکمی اسکروتینه است
- غده شاخکی در انتها فرورفتگی مختصری نشان می دهد، ولی در این گونه نیز مجهز به دو موی انتهائی است.
خصوصیات زیست شناسی:
بنابر اطلاعات موجود، سپردار الفی از نظر بیولوژی با گونه قبلی مشابهت بسیار دارد و همانند آن روی تنه و سرشاخه، برگ و میوه مشاهده می شود. به نظر می رسد که در بیولوژی این آفات نکات جالبی وجود داشته باشد که تراکم انبوهی آن را از سپردار واوی متمایز کرده است.
کنترل بیولوژیک:
دشمنان طبیعی این آفت، زنبور پارازیت Aspidiotiphagus citrinus Craw است که روی هر دو گونه این آفت فعالیت جالب توجه دارد. فرح بخش (۱۳۴۰) از وجود Prospaltella elongatulus Dotien روی سپردار الفی گزارش می دهد. کفشدوزک های Chilocorus و Scymnus به عنوان پرداتورهای مؤثر روی این آفت گزارش شده اند.
منبع: کتاب درختان میوه و مدیریت کنترل آنها، انتشارات مرکز نشر سپهر، ۱۳۹۳.
دیدگاهتان را بنویسید