بیماری پوسیدگی گیاه پروانش
۴. بیماری سوختگی برگ گیاه پروانش
سوختگی برگی شدید از گیاه C. roseus در لوکنوی هند گزارش شده است. در فصل بارندگی شدت بیماری افزایش می یابد. علائم بیماری گیاه دارویی پروانش به صورت لکه های قهوه ای روشن است که تقریبا تمام سطح برگ را در بر می گیرد. در ادامه زخم های نکروتیک تبدیل به دوایر متحدالمرکز می شود. در این مطلب بیماری پوسیدگی گیاه پروانش را هم بررسی می کنیم.
عامل بیماری: Alternaria alternata (Fr.) Keissler می باشد.میسلیوم ها به رنگ قهوه ای زیتونی، منشعب و دارای دیواره عرضی هستند. کنیدیوفورها منفرد یا در گروه های کوچک، ساده یا دیواره دار و دارای تعدادی زخم کنیدی هستند. کنیدی ها به صورت زنجیری به شکل تخم مرغی هستند.
علائم بیماری: یک بیماری سوختگی برگی از گیاه C. roseus در کالیفرنیا گزارش شده است. علائم اولیه بر روی برگ به صورت لکه های آب سوخته است. در ادامه لکه ها بزرگ و نگرونیک می شوند و علائم معمول سوختگی ظاهر می شود.
سوختگی برگی پروانش
عامل بیماری: Photophora scotiana Brede de Haan می باشد. میسلیوم ها یکسان و دارای برآمدگی های مکرر هیفی و قطر بیش از ۵ میکرو متر هستند. بر روی اسپورانژیوفورها بر آمادگی هایی به شکل کروی، تخم مرغی با زاویه دار و در اندازه های مختلف تا بیش از ۲۰ میکرومتر دیده می شود.
۵. لکه نشانه ای گیاه پروانش
ابتدا لکه هایی به صورت زخم های نکروتیک کوچک ( ۱-۲ میکرومتر ) در حاشیه برگ ظاهر می شود در ادامه لکه ها بزرگ و رنگ آنها قهوه ای می شود، به شکل گرد تا دوکی هستند وظاهری شبیه سیبل هدف گیری دارند. سرانجام برگ های آلوده زرد شده و ریزش می کند. تشکیل لکه های فراوان بر روی برگ ها باعث ریزش آنها می شود.
عامل بیماری: .Corynespora cassicola (Berk & M. A. Curtis) Wei می باشد و کنیدی ها به رنگ زیتونی، به شکل گرزی واژگون تا استوانه ای، مستقیم تا کمی خمیده هستند.
لکه نشانه ای پروانش
۶. بیماری پوسیدگی پایه گیاه پروانش
علایم بیماری: این بیماری گیاه دارویی پروانش در غرب بنگال مشاهده شده است. عامل بیماری Sclerotium rolfsii Sacc. (Corticium rolfsii Curzi) می باشد.
علائم اولیه بیماری به صورت زردی و خشکیدگی در نوک برگ ها ظاهر می شود. گیاهان آلوده پژمرده و به سرعت از پا در می آید و به روی زمین می افتند. پوست ناحیه طوقه پوسیده شده و در ناحیه آلوده رشد سفید رنگی از میسلیوم های قارچ عامل بیماری دیده می شود.
پوسیدگی پایه پروانش
۷. پوسیدگی طوقه و ریشه
علائم بیماری: علائم اولیه بیماری به صورت کلروز ظاهر می شود. در ادامه گیاه به تدریج پژمرده می شود گیاهان پژمرده شده در پایان از پا در می آیند. وقتی گیاهان پژمرده از خاک خارج می شوند، پوسیدگی شدید در نواحی ریشه و طوقه قابل مشاهده است. بافت نواحی پوست نیز متلاشی و به شدت تحت تاثیر بیماری قرار می گیرد.
عامل بیماری: .Pythium aphaniderman (Eds.) Fitz میسلیوم ها به رنگ سفید به خوبی رشد یافته و ظاهری در هم دارند. قطر ریسه ها بیش از ۷/۵ میکرومتر است. زئوسپورانژیوم تنها در کشت مایع به وجود می آید و در مقایسه با زئوسپورانژیوم های P. butleri اغلب کوچکتر و کمی بیشتر تولید می شوند. آگونیوم معمولا در محیط کشت و میزبان به تعداد زیادی به صورت انتهایی بر روی ریه ها تشکیل می شود
مبارزه: کاربرد قارچ کش ها باعث کنترل قابل ملاحظه بیماری می شود. استفاده از ارقام مقاوم نیز مفید خواهد بود. چندین لاین تتراپلوئید که مقدار مقاومت به بیماری دارند گزارش شده است. ترکیبی از ارقام مقاوم و استفاده از قارچ کش های مناسب روش موثری برای کنترل بیماری است.
منبع :
کتاب بیماری های مهم گیاهان دارویی، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، ۱۳۸۹
دیدگاهتان را بنویسید