کاشت گیاه گواوا
تاریخچه گیاه گواوا
گیاه گوآوا ( Psidium guajava) درختچه های همیشه سبز از خانواده میرتاسه بوده که مبدأ اصلی آن آمریکای جنوبی و مرکزی است. گوآوا به دلیل داشتن بذور فراوان با قوه ی نامیه طولانی به سهولت و با سرعت در سراسر مناطق مستعد گسترش یافته است. کاشت گیاه گواوا این درختچه در استان های هرمزگان و سیستان و بلوچستان از قدیم رایج بوده به طوری که در میان مردم بومی این مناطق، به زیتون محلی مشهور بوده است. بیش از ۸۰ جـنس و ۳۰۰۰ گونـه دارد. کاشت گیاه گواوا درکشورهای هند و مکزیک که بزرگترین تولیدکنندگان میـوه گـو آوا در جهـان هسـتند صورت می گیرد.
فرم رشدی درختچه گیاه گواوا
گوآوا درختچه های با تاجی گسترده و شاخه دهی از قسمت های پایین تاج است. دارای یک یا چند تنه با رنگ پوست سبز متمایل به قهوه ای روشن می باشد. شاخه ها انعطاف پذیر بوده، از این رو به ندرت توسط باد شکسته می شوند. در این گیاه شاخه های جوان، به رنگ سبز و چهار گوش هستند.
گل ها به صورت منفرد یا خوشه ای، متشکل از ۲ – ۳ گل، گل ها کامل، سفید رنگ، تخمدان تحتانی با ۴ یا ۵ برچه حاوی تخمک های فراوان می باشد.
برگ ها ساده، متقابل، کشیده یا تخم مرغی، با طول تقریبی ۷ تا ۱۸ سانتیمتر با حاشیه ی کنگره دار و سطح فوقانی صاف و در سطح تحتانی کمی کرکدار با رگبرگ های برجسته در پشت می باشند.
گیاه گواوا
گرده افشانی و تشکیل میوه گواوا
میـزان تشـکیل میـوه بعـد از گرده افشانی گل هایی که ۴۸ ساعت از زمان شکوفائی آنها گذشته، بالا می باشد. کمبود کلسیم و متعاقب آن وقوع عارضه پوسیدگی انتهـایی مـی توانـد در تسـریع ریزش میوه موثر باشد.
میوه گیاه گوآوا
میوه گوآوا سته پر بذر است. به اشکال کروی، تخم مرغی، کشیده و یا گلابی دیده می شوند. رنگ پوست میوه هنگام رسیدن زرد یا قرمز می باشد. میوه آن گوشت دار، دانه های آن مانند دانه های انگور در گوشت قرار دارد. از هنگام شکوفائی گل ها تا زمان برداشت میوه حدود ۴ ماه طول می کشد. شروع گلدهی در شمال کشور از اواسط خردادماه بوده و میوه ها در اواخر تابستان می رسند.
خاک مناسب کاشت گواوا
کاشت گیاه گواوا نسبت به محـدوده وسـیعی از خـاک هـا سـازگاری نشـان مـی دهـد. در خـاک هـای غیر حاصلخیز و کم عمق نیز رشد می نماید ولی کمـیت و کیفـیت محصـول تولیـدی پـایین می آید. گوآوا در خاک های با زهکش خوب با اسیدیته بین ۷ – ۵ به خوبی رشد می کند. در اسیدیته ۷ یا بیشتر از آن علائم کمبود روی و آهن ایجاد شود. گوآوا به شوری خاک متحمل است.
بارندگی
گوآوا در صورت وجود رطوبت زیاد بهترین رشد را دارا بوده، گرچه خشکی را تحمل می کند. وقوع خشکی و رطوبت خیلی کم، طی دوره گلدهی، به طور موثری می تواند تشکیل میوه آن را کاهش دهد، همچنین رطوبت پایین در طی مدت رشد میوه، اندازه میوه را کاهش می دهد.
دمای مناسب کاشت گواوا
گوآوا در نواحی گرم و مرطوب بهتر به عمل می آید دامنه دمایی مناسـب بـرای رشـد مطلـوب آن بـین ۲۳ تـا ۲۸ درجـه سلسیوس می باشد.
باد
اگرچه گوآوا در مقابل باد از خود سازگاری نشان می دهد. درختچـه هـای پیونـدی روی پایه های بذری، دارای ریشه های متراکم و قوی تری بوده که تکیه گاه خـوبی بـرای گیـاه در زمـین اصـلی تـامین می کنند.
روش های تکثیر گوآوا
ازدیاد با بذر، ازدیاد با قلمه، ازدیاد با خوابانیدن هوایـی، ازدیاد با پیوند صورت می گیرد.
برداشت محصول
برداشـت میوه، به وسیله کارگر و با دست انجام می شود. برداشت میوه جهت مصارف تازه خوری، در مرحلـه ای کـه میـوه سبز رنگ ولی بالغ است، انجام می شود. میوه های زرد و کاملاً رسیده را می توان به مدت دو هفته در دمای ۲/۲ درجه سلسیوس یا یک هفته در دمای ۲/۷ درجه سلسیوس نگهداری نمود. اعمال تیمار اتلین برای رساندن میوه فقط روی میوه های سبز بالغ موثر خواهد بود. بر این اساس میوه های نارس تحت تیمار گاز اتیلن به درستی نمی رسند و بافت شان صمغی خواهد شد.
آفات و بیماری ها گواوا
می توان به گونه هایی از شته ها، تریپس ها، سپرداران، شپشک های آرد آلود، سوسک ها، لارو و پروانه بید اشاره داشت.
منبع:
کشت و پرورش گواوا، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، موسسه علوم باغبانی، پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری، عنایت حیات بخش و یحیی تاجور، ۱۳۹۶
دیدگاهتان را بنویسید