کائو و میشایلوک در سال ۱۹۷۴، و والین و یاران در همان سال، روش استفاده از PEG را برای امتزاج پروتوپلاست ها ابداع نمودند. این روش یکی از موفق ترین تکنیک ها برای امتزاج پروتوپلاست ها می باشد.
روش کار امتزاج پروتوپلاست ها با استفاده از پلی اتیلن گلیکول:
۱- پروتوپلاست ها را محلولی که محتوی پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی بالا می باشد، به حالت سوسپانسیون می آورند. محلول فوق عمل چسبیدن پروتوپلاست ها به یکدیگر و امتزاج آنها در بسیاری از گونه های گیاهی را سرعت می بخشد.
۲- اگر مقادیر کافی از پروتوپلاست ها در دسترس باشد، ۱ میلی لیتر سوسپانسیون پروتوپلاستی را با ۱ میلی لیتر محلول ۵۶-۲۸٪ پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی ۶۰۰۰-۱۵۰۰ در یک محیط کشت مخلوط می نمایند.
۳- لوله محتوی مواد فوق را به مدت ۵ ثانیه تکان می دهند و سپس آن را به مدت ۱۰ دقیقه ثابت نگه می دارند تا مواد موجود در آن ته نشین شوند.
۴- سپس برای حذف PEG، پروتوپلاست ها را چند مرتبه با محیط کشت پروتوپلاست شستشو می دهند. به دلیل تشکیل هتروکایون ها با فراوانی زیاد، سمیت کم برای غالب انواع سلول ها و تشکیل هتروکایون های دو هسته ای، روش PEG به صورت گسترده ای مورد قبول واقع شده است.
امتزاج القایی با استفاده از PEG یک روش اختصاصی نیست، بنابراین برای امتزاج های بین گونه ای (Inter-specific)، بین جنسی (Inter- generic) و بین سلسله ای (Inter-kingdom) قابل استفاده است.
منبع: کتاب اصول بیوتکنولوژی گیاهی، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، چاپ ششم.
دیدگاهتان را بنویسید