گیاه پروانش صغیر و خواص آن
گیاه شناسی پروانش
گیاه پروانش صغیر Lesserperiwinkel با نام علمی Vinca minor گیاهی چندساله و همیشه سبز است. ریشه این گیاه نازک و دارای انشعابات زیادی است. ساقه به رنگ سبز، استوانه ای شکل و یا گاهی چهار گوش است و به حالت خزنده بر روی زمین رشد می کند. در اثر تماس گره ها با خاک ریشه های نابجای ظریفی به وجود می آید. برگ ها تخم مرغی شکل، چرمی، براق و متقابل هستند. کناره های برگ صاف و بدون دندانه و دارای دمبرگ کوتاه می باشند. رنگ گل ها آبی روشن و یا آبی مایل به بنفش است و در انتهای ساقه های اصلی و فرعی پدیدار می شوند. با گیاه پروانش صغیر و خواص آن آشنا شوید.
ترکیبات و خواص درمانی گیاه پروانش صغیر
این گیاه تا مدت ها به خاطر جنبه زینتی آن کشت می شده است تا اینکه از اواخر ۱۹۵۰ به عنوان یک گیاه مهم دارویی وارد صنایع داروسازی شد. مردم اروپا از اندام های رویشی این گیاه به عنوان ماده ای مدر، تصفیه کننده خون و همچنین جهت معالجه زخم ها استفاده می کردند. محققین در سال ۱۹۵۹ از اندام های رویشی این گیاه آلکالوئیدی به نام وینکامین استخراج کردند. وینکامین کاهش دهنده فشارخون است.
تاکنون بیش از ۳۰ نوع آلکالوئید از این گیاه دارویی شناسایی ش مهمترین آنها وینکامین، ایزو وینکامین و وینسین است. این آلکالوئیدها وابسته به گروه آلکالوئیدهای حقیقی می باشند. با آشکار شدن اهمیت آلکالوئیدهای پروانش صغیر در صنایع داروسازی، کاشت آن مورد توجه قرار گرفت.
ترکیبات پروانش صغیر
زیستگاه گیاه پروانش صغیر
این گیاه در مناطق جنگلی که مقدار هوموس خاک زیاد باشد می روید. پروانش صغیر اگرچه گیاهی سایه پسند است ولی رشد و نمو آن در آفتاب نیز به خوبی انجام می شود و در کشورهایی چون رومانی، سوییس، سوئد، بلغارستان و مجارستان به صورت زراعی در سطح وسیعی کشت می شود.
بیماری گیاهی پروانش صغیر
١. لکه برگی
علائم این بیماری گیاه پروانش صغیر به صورت لکه های سفیدی روی برگ های گیاهان بیمار ظاهر می شود. از قارچ های عامل لکه برگی پروانش صغیر می توان به Phyllostycta sp. ،Septoria vincae و Robillarda vincae اشاره کرد.
عامل بیماری: قارچ .Phoma sp سبب آلودگی ساقه و شاخه های گیاهان می شود.
۲. پوسیدگی طوقه و ریشه
عامل بیماری Rhizoctonia solani (فرم جنسی آن .Thielaviopsis sp) و .Stribellae sp می باشد.
مبارزه: به طور کلی نامساعد بودن شرایط اقلیمی سبب بروز این گونه بیماری های قارچی می شود. برای مبارزه با این عوامل بیماریزا می توان از قارچ کش فوندازول و متیل تو پسیس ۰/۱ تا ۰/۲ درصد استفاده نمود.
٣. زنگ پروانش
در ایران ابتدا در سال ۱۳۴۹ توسط وینوبورژن از مازندران جمع آوری شده است.
علائم بیماری: میسلیوم قارچ عامل بیماری در گیاه پایدار بوده و باعث پیدایش جوانه های بدشکل می شود.
بین گره ها دراز شده و برگ ها کوتاه و ضخیم و شکننده می گردد و به رنگ زرد مایل به سبز در می آیند. وجود بیماری زنگ در میزبان سبب ریزش گل و ضعف پایه می شود.
عامل بیماری Puccinia vinca می باشد و پیکنیدها (اسپرماگونیوم ها)سطح زیرین برگ را می پوشانند سپس جوش های قهوه ای گرد آلود ظاهر می شود. تلیوسپور شکل نامنظم مخصوصی داشته است.
مبارزه: معمولا کندن و سوزاندن بوته های مبتلا توصیه شده و ظاهرا سمپاشی با پلانت واکس یا زینب مؤثر واقع می شود .
منبع :
کتاب بیماری های مهم گیاهان دارویی، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، ۱۳۸۹
دیدگاهتان را بنویسید