شانکر سطحی پوست گردو
شانکر پوست گردو
شانکر سطحی پوست گردو بیماری ثانویه ای است با ضعیف شدن درخـت در اثـر تنش هـای محیطـی مانند فـشردگی خـاک، خـشکی، آبیـاری بـیش از حـد و پوسیدگی های طوقه و ریشه ظاهر می شوند و حتـی درختـانی کـه بهبـود مـی یابنـد، اگـر مجددا در معرض چنین تنش هایی قرار گیرند، شانکردار می شوند.
عامل بیماری شانکر سطحی پوست گردو
شانکر سطحی پوست گردو در باغات کشورهای مناطق معتدل و مرطـوب شـایع اسـت. عامـل ایـن بیمـاری بـاکتری Ervinia nigrifluens است. این بیماری شانکرهای متعدد، به رنـگ قهـوه ای تـا سـیاه در پوست خارجی تنه یا شاخه های اصلی ایجاد می کند و شانکر روی شاخه های فرعی دیـده نمی شود. از مرکز این لکه ها تراوشات سیاه رنگی به بیـرون جـاری مـی شـود کـه بعداً خشک شده و موادی قیر مانند برجا می گذارد. نشانه های این بیماری در تـاج به صورت زوال و ضعف و خشکیدگی شاخه نمایان مـی شـود. درختـان آلـوده ابتـدا به صورت یک طرفه خشک می شوند و به تدریج کل درخت می خشکد.
عامل شانکر گردو
چرخه بیماری شانکر گردو
- باکتری در درون شانکر یا در تراوشات آن زمستان گذرانی می کنـد و در بهـار بـا جـاری شـدن تراوشات، به بیرون راه می یابد.
- از طریق باد و باران و زخم های موجود در پوست( ایجاد شده توسط پرندگان) به سایر درختان نفوذ مـی کنـد.
- شـانکرها سـال هـای زیادی فعال می مانند و گسترش می یابند.
- در تابستان به سرعت بزرگ می شـوند امـا درپاییز و زمستان غیر فعال می شوند.
- این بیماری در خاک های فقیر و خشک بـه سـر عت توسـعه پیـدا می کند.
کنترل شانکر سطحی گردو
شانکر سطحی پوست گردو در درختانی که تحت تنش های تغذیه ای یا آبی هستند شایع اسـت. لـذا تقویـت درخت و آبیاری منظم مهم ترین راه کنترل این بیماری است. شـانکرهایی کـه توسـعه زیـادی پیـدا نکرده اند، با جراحی قابل درمان هستند. پس از جراحی، تیمار محل های برش با اکسی کلرور مس می تواند مفید باشد. ارقام تجاری گردوی ایرانی بـه ایـن بیمـاری حـساس انـد ولـی پایـه پارادکس معمولاً دچار شانکر نمی شوند.
منبع :
بیماری های درخت گردو در ایران تشخیص و مدیریت، نویسنده دکتر منصوره کشاورزی، ۱۳۹۰
دیدگاهتان را بنویسید