منظور از ساختمان ظاهری علف‌های هرز، سخت یا سست بودن، راست یا پیچیده بودن و کوتاه یا بلند بودن آنهاست که در انتخاب روش مبارزه اهمیت زیادی دارد.
۱- گیاهان علفی:
گیاهانی هستند که اندام‌های هوایی چوبی دارند، قسمت هوایی آنها نرم است. این گیاهان چه یکساله باشند یا چند ساله، پس از یک دوره نمو اندام‌های هوایی‌شان هر ساله از بین می‌رود.
۲- گیاهان خشبی:
گیاهانی هستند که قسمت هوایی آنها خشبی است. این گونه گیاهان ممکن است یکساله با ساقه خشبی، چند ساله با ساقه‌های چوبی، و بوته‌های خاردار باشند که از سالی به سال دیگر باقی می‌مانند و بدین ترتیب گیاهانی پایا هستند. قسمت هوایی خشبی این گیاهان هر سال مجددا جوانه زده گل می‌دهد؛ نوع یکساله آنها جوانه نمی‌زند.
-
گیاهان خشبی چند ساله به درختی و بوته‌ای نیز تقسیم می‌شوند:
گیاهان خشبی درختی شامل گیاهان چوبی چند ساله با یک تنه اصلی‌اند و گیاهان خشبی بوته‌ای بیش از یک ساقه اصلی دارند که از سطح زمین خارج می‌شوند. این گیاهان معمولا از درختان کوتاهترند.
۳- علف های راست و پیچان:
گیاهان راست بدون اتکا به پایه یا گیاهی دیگر به رشد و نمو خود ادامه می دهند در حالی که گیاهان پیچان به یک پایه احتیاج دارند که به دور آن می پیچند، مانند پیچک یا علف‌هایی که روی زمین می‌خزند که بالطبع مبارزه با آنها نیز کاملا متفاوت است.
۴- گیاهان رویین و زیرین:
تعدادی از علف‌های هرز، بر حسب نوع زندگی، دوست دارند در هر وضعی که هستند خود را بالا کشیده محصول زراعی یا سایر علف‌های هرز را تحت الشعاع قرار دهند. بر عکس، تعدادی همیشه در زیر سایه گیاهان دیگر به زندگی خود ادامه می‌دهند. دسته اول را گیاهان رویین دسته دوم را گیاهان زیرین می‌گویند، نحوه مبارزه با آنها بسیار متفاوت است.
دیدگاهتان را بنویسید