طب سوزنی (Acupunture):
طب سوزنی یک دانش چینی است که از آن برای تشخیص، درمان، پیشگیری و ارتقای سلامتی استفاده می شود. واژه Acupucture از دو کلمه Acus به معنای سوزن و Puncture به معنای سوراخ شدن تشکیل شده است. (طب سوزنی، درمانی با کانال های انرژی)
طب سوزنی، روش پزشکی چینی باستان برای تسکین درد، بهبود بیماری و بهبود سلامت عمومی. پیش از سال ۲۵۰۰ پیش از میلاد در چین ابداع شد و در اواخر قرن ۲۰ در بسیاری از مناطق دیگر جهان مورد استفاده قرار گرفت. طب سوزنی شامل قرار دادن یک یا چند سوزن فلزی کوچک در پوست و بافت های زیرین در نقاط دقیق بدن است.
عملکرد طب سوزنی:
طب سوزنی تکنیکی است که در آن پزشکان نقاط خاصی از بدن را تحریک می کنند ، معمولاً با قرار دادن سوزن های نازک در پوست. مطالعات نشان می دهد که طب سوزنی باعث ترشح مسکن های طبیعی بدن می شود و مناطقی از مغز را که در پردازش درد نقش دارند تحت تأثیر قرار می دهد.
با این حال ، برخی آزمایشات نشان می دهد که طب سوزنی واقعی و طب سوزنی ساختگی به همان اندازه موثر هستند ، که نشان دهنده اثر دارونما است. با این حال، نتایج تعدادی از مطالعات نشان می دهد که طب سوزنی واقعی می تواند به کاهش دردهایی که اغلب مزمن هستند مانند:
- کمردرد
- گردن درد
- آرتروز
- درد زانو
- و سندرم تونل کارپ کمک کند.
همچنین ممکن است به کاهش دفعات سردردهای تنشی کمک کرده و از سردردهای میگرنی جلوگیری کند.
Tai Chi:
تای چی حالت های خاص ، حرکات آرام ، تمرکز ذهنی ، تنفس و آرامش را ترکیب می کند. این نقاط خاص روی”مریدین” یا کانال هایی قرار دارند که یک نوع انرژی حیاتی به نام “چی” در آن ها جریان دارد.
با استفاده از طب سوزنی، جریان چی و خون در بدن تنظیم می شود و هر جایی از بدن کمبودی در آن وجود داشته باشد، تقویت می شود و هر جایی که زیادی وجود داشته باشد کاهش می یابد.
تئوری طب سوزنی:
پایه طب چینی را چندین تئوری از جمله تئوری “یانگ-یین” مستحکم کرده است. اساس این تئوری بر متضاد و در عین حال مکمل بودن تمام پدیده های هستی استوار است مثل شب و روز.
یانگ به معنای روشنایی و یین به معنای تاریکی است. اعضای بدن هم بر این اساس تشکیل شده اند مانند طحال و معده. در این تئوری تمام اندام های تو خالی یانگ و تمام اندام های توپر و پارانشیمی یین است.
(طب سوزنی، درمانی با کانال های انرژی)
منابع:
کتاب مقدمه ای بر مبانی گیاهان دارویی، ادویه ای و معطر، انتشارات دانشگاه شاهرود، ۱۳۹۳٫
دیدگاهتان را بنویسید