تاریخ :۱۰ فروردین ۱۴۰۳
شرایط مورد نیاز رشد و پرورش آفتابگردان

شرایط مورد نیاز رشد و پرورش آفتابگردان

  • درجه حرارت مورد نیاز رشد آفتابگردان

    محدوده حرارتی مورد نیاز آفتابگردان بین ۸ تا ۳۴ درجه سانتی گراد است. اما مناسب ترین محدوده دمایی برای رشد و تولید مناسب این گیاه حدود ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد. (شرایط مورد نیاز رشد و پرورش آفتابگردان)

    این گیاه نیازمند دمای نسبتا کم در طی دوره رشد رویش (۲۰- ۱۵ درجه سانتی گراد) و دمای نسبتا زیاد در طی دوره رشد زایشی (۲۵-۲۰ درجه سانتی گراد) خود می باشد.

    شرایط مورد نیاز رشد و پرورش آفتابگردان

    دمای بیش از ۳۸ درجه سانتی گراد پس از مرحله گرده افشانی این گیاه باعث کاهش عملکرد دانه و درصد روغن دانه خواهدشد.
    تولید تجارتی آفتابگردان که اساسا یک گیاه خاص مناطق معتدله است، در مناطق گرم – معتدل صورت می گیرد. این گیاه از سطح دریا تا ارتفاع ۲۵۰۰ متری رشد می کند، اما به طور کلی بیشترین بازدهی روغن آن در هکتار در ارتفاع کمتر از ۱۵۰۰ متری است.
    یخبندان تا حدودی به گل آفتابگردان در همه مراحل رشد آن آسیب می رساند، اگرچه آفتابگردان هایی که به رشد کامل می رسند نسبت به سویا و یا ذرت در برابر دمای پایین مقاوم ترند.

    در مقیاس تجاری توصیه می گردد آفتابگردان در مناطقی کشت گردد که دارای یک دوره فاقد سرمای ۱۲۰ روزه باشند. این گیاه سازگار با مناطقی است که روزهای گرم و شب های سرد دارند.

    هرچه دوران رسیدگی دانه با هوای خنک تری روبه رو گردد، درصد اسید چرب غیر اشباع لینولئیک بیشتر و ارزش غذایی آن بیشتر می شود.

    دمای بالا بعد از گلدهی منجر به کاهش درصد روغن و کاهش ضریب بدی شده و استخراج روغن از دانه را با مشکل مواجه می کند. (ضریب یدی عبارت است از وزن ید مصرف شده بر حسب گرم) برای اشباع نمودن اتصال های مضاعف شیمیایی در ۱۰۰ گرم روغن).

    هرچه ضریب یدی روغن بیشتر باشد امکان اکسیده شدن روغن زیادتر گردیده و در نتیجه خاصیت خشک شوندگی آن بیشتر می شود. روغن های حاصل از گیاهان براساس ضریب بدی به سه گروه، روغن های غیر خشک شونده، روغن های خشک شونده و روغن های نیمه خشک شونده تقسیم می گردند که روغن آفتابگردان روغن نیمه خشک شونده است و ضریب بدی آن ۱۳۵ – ۱۲۰ می باشد.

    نیاز فتوپریودی آفتابگردان:

    محققان روسی در سال ۱۹۷۶ وجود گروه هایی از آفتابگردان را گزارش دادند که از نظر نیاز فتوپریودی به طور چشمگیری متفاوت بودند و به انواع روز کوتاه، روز خنثی و روز بلند تقسیم می شوند.

    جشنواره پاییزه
    جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع
    همین الآن خرید کنید

    با این وجود آفتابگردان را می توان گیاهی روز خنثی تصور کرد و در محدوده هر ناحیه بزرگ جغرافیایی، برای نمونه استرالیا اثر فتوپریود بر آفتابگردان در مقایسه با سایر عوامل محیطی ناچیز می باشد.

    نیاز آبی آفتابگردان

    آفتابگردان به دلیل سیستم ریشه ای توسعه یافته گیاهی مقاوم به خشکی محسوب می شود اما تنش کمبود آب در طی دوره رشد آن و گل دهی، عملکرد روغن را به نحو چشمگیری کاهش می دهد.
    کمبود آب در مرحله رویش گیاه باعث کاهش تعداد و اندازه برگ ها شده و با ادامه تنش کمبود آب برگ های پایین گیاه ریزش یافته و ارتفاع گیاه به میزان قابل توجهی کمتر از حد طبیعی خواهد بود.

    مزرعه آفتابگردان می تواند تا حد زیادی از آب باران بی نیاز باشد و چنانچه رطوبت زیر خاک کافی باشد، با مقدار کمی آبیاری به میزان ۵۰۰ میلی متر، محصول خوبی می تواند تولید نماید.

    نوع خاک مورد نیاز کشت آفتابگردان:

    این گیاه به خاک های عمیق و حاصلخیز نیازمند می باشد. همچنین نیازمند خاکی با ساختمان مطلوب و یکنواخت بوده و در خاک های نفوذناپذیر و متراکم عملکرد مناسبی نخواهد داشت.
    آفتابگردان به بافت خاک حساس نیست اما خاک های رسی شنی و یا شنی رسی مطلوب ترین زمین برای کاشت آفتابگردان است به هر حال نوع خاک هرچه باشد، زهکشی، از میزان حاصلخیزی خاک برای رشد و تولید گیاه مهمتر می باشد. از این گیاه در خاک های خنثی تا قلیایی با pH معادل ۸-۶/۵ به خوبی رشد می کند، اما به شرایط اسیدی خاک سازگار نیست.

    مقاومت به شوری آفتابگردان:

    آفتابگردان نسبت به کلزا، سویا و ذرت به شوری مقاوم تر است. مقاومت آن به شوری از گندم کمتر و تقریبا مشابه سورگرم می باشد بنابراین آفتابگردان را جزء گیاهان نسبتا مقاوم به شوری قلمداد می نمایند.

    (شرایط مورد نیاز رشد و پرورش آفتابگردان)

    منبع: کتاب زراعت گیاهان صنعتی وعلوفه ای، انتشارات دانشگاه پیام نور.

    امتیاز شما به این مقاله چقدره؟

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    اشتراک‌گذاری

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *