روش کوددهی کنجد
کنجد قادر به رشد در خاک های با حاصلخیزی کم بوده و مواد غذایی کمتری را از خاک جذب می نماید. مطالعات انجام شده نشان می دهد که عملکرد ۱۰ تن در هکتار ماده خشک و ۲/۲ تن در هکتار دانه تقریبا به ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن، ۳۲ کیلوگرم فسفر (P2O5) و ۱۳۶ کیلو گرم پتاسیم (K20) در هکتار نیازمند است. (دستورالعمل آبیاری و نحوه کوددهی گیاه صنعتی کنجد)
-
نیتروژن
کاربرد نیتروژن در خاک باید در صورت فراهم بودن فسفات انجام گیرد، زیرا هنگامی که کمبود فسفات در خاک وجود دارد، ممکن است اضافه کردن نیتروژن بازدهی را کاهش دهد. در کشت های تجارتی برای دستیابی به بازدهی مطلوب کاربرد ۴۰ تا ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و به همین میزان اکسید فسفر مفید است.
-
فسفر
از میان عناصر غذایی عمده لازم برای بالابردن میزان بازدهی کنجد، به ویژه در کشت آبی، فسفر مهمترین آنها می باشد.
-
اکسید پتاسیم
در خاک های شنی و یا اسیدی اضافه کردن حدود ۵۰ کیلوگرم اکسید پتاسیم مفید خواهد بود. معمولا کودها را پس از تسطیع زمین روی سطح خاک می باشند و با دیسک تا عمق ۱۰ تا ۱۵ سانتی متری خاک مخلوط می نمایند.
در خصوص ارتباط رشد کنجد و عناصر کم مصرف ذکر این نکته قابل توجه است که این گیاه بیش از حبوبات نسبت به زیادی عنصر بر در خاک حساس است و نشانه مشخص سمی بودن این عنصر، سوختن نوک و حاشیه برگ های کنجد می باشد.
روش آبیاری گیاه کنجد
کاشت آبی کنجد در مناطق خشک، که آب و هوای آفتابی و رطوبت نسبی پائینی دارند مناسب است و دارای بالاترین بازدهی خواهد بود.
در چنین شرایطی به دلیل کم بودن رطوبت نسبی محیط، بیماری های قارچی کاهش پیدا خواهند کرد. این گیاه اگرچه گیاهی مقاوم به خشکی است اما در مرحله گلدهی و اوایل دانه بستن به کم آبی حساس می باشد.
معمولا اولین آبیاری کنجد را قبل از کاشت و به طور سنگین انجام می دهند و آبیاری دومی کمی بعد از کاشت به صورت سبک اجرا می گردد تا خروج گیاهچه ها از خاک به راحتی صورت پذیرد.
آبیاری های بعدی زمانی انجام می گردد که ۶۵ تا ۷۰ درصد رطوبت قابل استفاده تا اعماق ۲۰ تا ۳۰ سانتی متری خاک مصرف شده باشد. آخرین آبیاری را ۲ تا ۳ هفته قبل از ریزش برگ ها و رسیدن دانه ها انجام می دهند.
(دستورالعمل آبیاری و نحوه کوددهی گیاه صنعتی کنجد)
منبع: کتاب زراعت گیاهان صنعتی وعلوفه ای، انتشارات دانشگاه پیام نور.
دیدگاهتان را بنویسید