واریته های نیشکر :
مهمترین واریته زراعی نیشکر گونه ای است به نام Saccharum officinarum، اما این گونه نسبت به بیماری های ویروسی حساس است. همچنین گونه های وحشی دیگری از نیشکر وجود دارند که مقاوم به بیماری ها هستند. برای تولید ارقام تجاری از تلاقی بین گونه قبلی و چهار گونه زیر استفاده می نمایند:
-
S.baraberi
-
S.spontaneum
-
S.sinense
-
S.robustum
نحوه سازگاری نیشکر:
نیشکر گیاهی ویژه مناطق گرم و نیمه گرم است و جهت تولید مناسب در طول فصل رشد آن دما نباید کمتر از ۲۰ درجه سانتی گراد باشد. اگر دما پایین بیاید میان گره ها کوتاه، فصل رشد طولانی و تأخیر در برداشت صورت می گیرد. دمای مطلوب جهت سنتز قند ۳۴-۳۰ درجه سانتی گراد است.
عامل محدود کننده کشت نیشکر در ایران سرما و خشکی است. به همین دلیل نیشکر را نمی توان در شمال کشور تولید نمود. برگ های این گیاه در دمای کمتر از ۵+ درجه سانتی گراد آسیب دیده و دمای مناسب برای جوانه زنی آن ۳۳-۲۶ درجه سانتی گراد می باشد. برای تولید ساقه بهترین دما ۳۵-۳۲ درجه سانتی گراد است.
نیشکر برای تولید خوب به آب کافی نیاز دارد و در اثر تنش رطوبت برگ های آن لوله ای شکل می شوند. بعضی از ارقام نیشکر مقاوم به خشکی اند و به خاک های زهکشی نشده هم حساسیت ندارند. البته ایجاد حالت باتلاقی بر اثر باران زیاد در اطراف ریشه مضر می باشد. یک بوته نیشکر به طور متوسط روزانه حدود چهار لیتر آب تعرق می نماید. دیم کاری نیشکر به بیش از ۱۰۰۰ میلی متر بارندگی سالیانه با توزیع یکنواخت نیاز دارد.
-
خاک مناسب رشد نیشکر:
نیشکر به بافت و pH خاک حساس نیست. خاک های عمیق با بافت متوسط تا نیمه سنگین و غنی مناسب رشد آن است. این گیاه به شوری خاک نسبتا مقاوم است.
-
نور مورد نیاز نیشکر:
نیشکر از نظر حساسیت به فتوپریود جهت گلدهی گیاهی روز کوتاه است. حساسیت نیشکر به کمبود نور شدید است و پنجه زدن آن به مقدار زیادی نور نیاز دارد به همین جهت تراکم شدید بوته باعث بالارفتن درصد مرگ پنجه ها به دلیل کمبود نور می گردد. بوته هایی که در نور شدید رشد می کنند. دارای ساقه ضخیم تر، کوتاه تر، سبزتر، برگ های پهن تر و درصد ماده خشک بیشتری اند. این گیاه به بادهای شدید حساس است.
منبع: کتاب زراعت گیاهان صنعتی وعلوفه ای، انتشارات دانشگاه پیام نور.
دیدگاهتان را بنویسید