همزیستی گیاهان و قارچ ها تاثیر زیادی بر گسترش جهانی گونه های گیاهی دارد و حتی در بعضی موارد مانند یک فیلتر عمل می کند. این مطالعه توسط گروه بین المللی محققان، با مشارکت دانشگاه گوتینگن انجام شده است و نتیجه آن در ژورنال Nature Ecology and Evolution به چاپ رسیده است.
در کلونیزاسیون جزایر توسط گونه های گیاهی تنها فاکتورهای مهم اندازه، انزوا و توسعه نیستند بلکه تعامل بین گونه ها (گیاهان و قارچ های میکوریزا) نیز مهم است. این دو ارگانیسم از طریق سیستم ریشه ای گیاهی مواد غذایی را با هم تبادل کرده و در این عمل قارچ ها با دریافت کربوهیدرات از گیاه و گیاه با دریافت مواد تغذیه ای که قارچ از خاک جذب کرده است به تبادل می پردازند.
برای اولین بار داده های جدید در مورد توزیع گونه های گیاهی در سراسر جهان در هزار و یک جزیره و مناطق اصلی، امکان بررسی تاثیر این تعامل را در مقیاس جهانی داد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد تعامل گیاه-میکوریزا به طور طبیعی در جزایر کمتر دیده می شود زیرا این دو ارگانیسم به یکدیگر متکی هستند، بدین معنی که دوری و فاصله جزایر مانعی برای کلونیزاسیون آن ها است. فقدان این رابطه همزیستی ممکن است به عنوان یک ترمز در گسترش گیاهان عمل کند. این دلیلی برای معرفی گونه های گیاهی با میکوریزا نیز از قطب ها تا استوا افزایش می یابد.
یکی از برجسته ترین الگوهای بیوگرافی (افزایش تعداد گونه ها از قطب به مناطق گرمسیری) با این نوع همزیستی در ارتباط است. محققین در این تحقیق بیان کردند ارتباط همزیستی گیاهان با قارچ های میکوریزا یک محرک ناظر بر الگوی زیستی زمین شناختی جهانی است.
این امر نتایج مهمی برای درک ما از ژئوبیوگرافی حال حاضر جزایر و اهمیت ارتباطات پیچیده بین ارگانیسم های مختلف با شناخت الگوهای جهانی تنوع و حفظ تنوع زیستی به انسان می دهد. فقدان همزیست مقابل می تواند اکوسیستم ها را مختل کند و آن ها را بیشتر در معرض تهاجم بیولوژیکی قرار دهد.
دیدگاهتان را بنویسید