گیاه شناسی کنجد:
کنجد گیاهی است یکساله از خانواده کنجد (Pedaliaceae) با بوته ای که ارتفاع ساقه آن به یک تا دو متر می رسد. طول دوره رشد ارقام مختلف کنجد در محدوده ۱۸۰-۸۰ روز متغیر است. (مشخصات کامل گیاهشناسی کنجد)
-
ریشه و ساقه:
ساقه کنجد دارای مقطعی چهار گوش با شیارهای عمودی و بعضا صاف می باشد. بر روی ساقه این گیاه کم و بیش کرک قابل مشاهده است. تعداد انشعابات جانبی ساقه بسته به رقم متفاوت می باشد.
این گیاه دارای سیستم ریشه ای اصلی مشخص می باشد که بخش قابل ملاحظه ای از ریشه های گیاه در قسمت های سطحی خاک قرار گرفته اند.
در مقایسه با گیاهان زراعی دیگر نسبت ریشه به ساقه در کنجد بسیار زیاد است به همین دلیل این گیاه دارای مقاومت قابل توجهی در برابر تنش کمبود آب می باشد.
-
برگ کنجد:
برگ های کنجد حالت متقابل و یا نیمه متقابل داشته و شکل عمومی آنها شبیه برگهای ریحان است. برگ های این گیاه ممکن است کرک دار و یا فاقد کرک باشند.
-
گل کنجد:
گل های آن زنگوله ای است و به رنگ های سفید، صورتی، ارغوانی و به صورت منفرد یا دسته ای می باشند. گل ها در زاویه برگ و ساقه ایجاد می گردند و حدود ۱/۵ تا ۲/۵ ماه پس از سبز شدن گیاه ابتدا در قسمت های پایین بوته ظاهر می شوند و به طرف بالا ادامه می یابند.
کنجد گیاهی خودگشن است که میوه آن از نوع کپسول و به صورت صاف و بدون کرک، دارای شیارهای عمیق بوده و قسمت انتهایی آن مثلثی شکل، کوتاه و شکوفا (Dehiscent) می باشد.
-
بذر کنجد:
بذر کنجد به رنگ های سیاه، قهوه ای متمایل به قرمز و یا سفید، تخم مرغی شکل و پهن دیده می شود. وزن هزار دانه آن بین ۵-۴ گرم متغیر خواهد بود. بذرهای با رنگ روشن از ارزش بالایی برخوردار بوده در حالی که در بذرهای تیره رنگ میزان روغن بیشتر است. در ارقام بذر سفید درصد وزن پوست بالا و به حدود ۲۰-۱۰ درصد می رسد.
(مشخصات کامل گیاهشناسی کنجد)
منبع: کتاب زراعت گیاهان صنعتی وعلوفه ای، انتشارات دانشگاه پیام نور.
دیدگاهتان را بنویسید