اثرات شوری
در نتیجه افزایش سطح آب در مناطق آبی و غیر آبیاری یا استفاده از منابع آب شور، شوری می تواند تأثیرات قابل توجهی بر جنبه های زیر داشته باشد: (اثرات شوری خاک بر رشد گیاهان)
۱- تولیدات کشاورزی
آب طی فرآیندی به نام اسمز (اسمز) به ریشه های گیاه منتقل می شود که توسط سطح املاح موجود در آب خاک و آب موجود در گیاه کنترل می شود.
اگر سطح نمک ها در آب خاک بیش از حد زیاد باشد ، ممکن است آب از ریشه های گیاه به داخل خاک برگردد. این امر منجر به کم آبی بدن گیاه می شود و باعث کاهش عملکرد و یا حتی مرگ گیاه می شود.
از دست دادن عملکرد محصول ممکن است رخ دهد حتی اگر اثرات شوری آشکار نباشد. تحمل نمک یک محصول خاص بستگی به توانایی آن در استخراج آب از خاک های شور دارد.
شوری با دخالت در جذب نیتروژن ، کاهش رشد و توقف تولید ، بر تولید محصولات، مرتع و درختان تأثیر می گذارد. برخی از یون ها (به ویژه کلرید) برای گیاهان سمی هستند و با افزایش غلظت این یون ها ، گیاه مسموم می شود و می میرد.
۲- کیفیت آب
مهمترین تأثیر شوری در مناطق خشک شور شدن رودخانه ها است. این بر کیفیت آب آشامیدنی و آبیاری تأثیر می گذارد – پیامدهای جدی اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی برای جوامع روستایی و شهری دارد.
سطوح بالای نمک ممکن است بر طعم آب آشامیدنی تأثیر بگذارد. کلرید به طور خاص آستانه طعم کمی دارد. سطح سولفات سدیم و منیزیم در آب آشامیدنی ممکن است اثر ملین ایجاد کرده و مناسب بودن منبع آب برای حیوانات چرا را کاهش دهد.
۳- سلامت اکولوژیکی نهرها
نمک با جانوران زنده (حیوانات و گیاهان) تعامل دارد و سلامت زیست محیطی نهرها را تغییر می دهد. بزرگترین تهدید برای تنوع زیستی از بین رفتن زیستگاه است – چه در خشکی و چه در آب.
مناطق حاشیه رودخانه به ویژه در معرض خطر هستند زیرا پایین ترین قسمت های چشم انداز را اشغال می کنند که بیشتر آبهای زیرزمینی شور به سطح آزاد می شود.
نمک ها همچنین به مواد ریز (مانند ذرات معلق خاک رس) کمک می کنند تا لخته شوند ، و اجازه می دهد نور خورشید بیشتر در رودخانه ها نفوذ کند. اگر شرایط محیطی مناسبی وجود داشته باشد ، ممکن است منجر به تولید جلبک های مضر شود.
۴- تنوع زیستی زمینی
بسیاری از پوشش گیاهی طبیعی مناطق آسیب دیده از نمک از بین رفته یا آسیب دیده است. این امر باعث تغییرات عمده ای در چشم انداز و تنوع زیستی از جمله تخریب زیستگاه طبیعی باقی مانده در بسیاری از مناطق کشاورزی و تکه تکه شدن بسیاری از راهروهای حیات وحش شده است.
۵- فرسایش خاک
شوری خشکی با سایر مسائل تخریب خاک از جمله فرسایش خاک ارتباط تنگاتنگی دارد. شوری اغلب با رطوبت طولانی مدت و فقدان پوشش سطحی همراه است و بنابراین آسیب پذیری خاک ها در برابر فرسایش را افزایش می دهد.
۶- خطر سیل
سطوح سطحی آب می تواند خطر سیل را افزایش دهد. خاکهای موجود در این شرایط دارای ظرفیت محدودی برای جذب بارندگی هستند و در نتیجه میزان رواناب زیاد است. این می تواند به جاده ها ، حصارها ، سدها ، زمین های کشاورزی و تالاب ها آسیب برساند.
۷- زیرساخت و وسایل
هنگامی که سطح آب های زیرزمینی تا ۲ متر از سطح روسازی بالا می رود ، تأثیرات آن شامل کاهش زیاد طول عمر روسازی جاده ها می شود.
نمک همچنین خواص سازه های قیر ، بتن و آجر را خورده و از بین می برد. خسارت به زیرساخت ها از جمله خانه ها ، جاده ها و زمین های بازی به ویژه در تعدادی از شهرها و شهرک ها زیاد بوده است. همچنین به جاده های روستایی و مسیرها و ساختمان های مزرعه آسیب شوری وارد شده است.
(اثرات شوری خاک بر رشد گیاهان)
منبع: https://www.qld.gov.au/environment/land/management/soil/salinity/impacts
دیدگاهتان را بنویسید