پسیل به دو شکل خسارت وارد می کند:
۱-تغذیه از شیره گیاهی
۲-تولید شکرک زمانی که جمعیت نسل اول و دوم آفت کم باشد و میزان تولید شکرک کم باشد میزان خسارت آفت کم است اما وقتی سم پاشی شود دشمنان طبیعی از بین رفته و طغیان آفت در دیگر نسلها بوجود می آید. اگر جمعیت و خسارت زیاد باشد تولید شکرک به حدی است که زیر درختان محدود سایه انداز را می پوشاند با نرسیدن مواد غذایی به برگها و شاخه ها، جوانه ها و برگها زرد شده و در طغیان شدید برگها بدون زرد شدن خشک شده و جوانه ها ریزش می کنند. در این حالت باغ تا سه سال برگشت نمی کند و محصول نداریم بعلاوه اینکه احیاء باغ هزینه و زمان بر است. در نسلهای اولیه به علت خنکی هوا و زیادی رطوبت قبل از طلوع آفتاب شکرک ها در شبنم ایجاد شده روی برگ حل، تعداد زیادی از پوره ها در این محلول قندی غوطه ور شده و روی شاخه های زیری می ریزند در این حالت باغ دار به دلیل عدم آگاهی اقدام به سمپاشی مجدد می کند.
دیدگاهتان را بنویسید