تاریخ :۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • کاشت گیاه بادمجان

    گیاه شناسی گیاه بادمجان

    بادمجان با نام علمی Solanum melongena گیاهی است یک ساله با ساقه های نسبتا قوی، خشن و شاخه شاخه و دارای  برگ های پهن و کشیده مایل به خاکستری است. میوه آن دارای مزه گس مانندی است در فصل سرد  مزه گس مانند آن تشدید می شود. کاشت گیاه بادمجان در مناطق گرمسیر و معتدل گرم انجام می شود و در مناطق سردسیر میوه آن غالبا نرسیده باقی می ماند و نمی توان از آن محصول کافی برداشت کرد.

    کاشت بادمجان۱

    گیاه بادمجان

    خاک مناسب کاشت گیاه بادمجان

    خاک هایی که کود حیوانی پوسیده دریافت کرده باشند و کودهای فسفاته و پتاسه مکمل آن باشند، بادمجان را به خوبی پرورش می دهند. چنین شرایطی باعث افزایش مقاومت گیاه به بیماری می شود.

    مراحل کاشت گیاه بادمجان

    • در مناطق گرمسیر در بهمن و در مناطق معتدل در فروردین اقدام به کاشت بذور در بستر اولیه می کنند.
    • عملیات مقدماتی نظیر شخم، کوددهی، دندانه کشیدن و… بروی زمین انجام می شود.
    • در تهیه بستر باید دقت نمود هر چه بذر کوچکتر باشد بستر آن باید نرم تر و عاری از کلوخ و سنگ باشد.

    اگر در منطقه خطر یخبندان وجود داشته باشد، سطح بستر خاک را به وسیله پلاستیک می پوشانند. این عمل به جوانه زنی بذر کمک می کند، زیرا فضای زیر پلاستیک گرم تر و دارای رطوبت بیشتری است. وقتی بوته ها چهار برگی شدند آنها را به زمین منتقل کرده و در فواصل مناسب کشت می کنیم. فاصله بوته ها ۵۰cm و فاصله ردیف ها ۷۰cm  در نظر گرفته می شود. اما به طور معمول فواصل کشت را کمتر از این مقدار در نظر می گیرند تا مقرون به صرفه باشد.

    آبیاری به طور متوسط  هر ۶ روز صورت می گیرد. در طول دوره رشد عملیات آبیاری، وجین و سله شکنی را بایستی به صورت مرتب انجام داد.

    کاشت بادمجان 2

    جشنواره پاییزه
    جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع
    همین الآن خرید کنید

    کاشت بادمجان

    آفات و بیماری های بادمجان

    از آفات و بیماری های گیاه بادمجان می توان به بوته میری، آبله ای شدن برگ(حالت موزائیکی شدن)، لکه موجی برگ، اگروتیس، کرم برگ خوار چغندر، کنه تار عنکبوتی، عسلک پنبه، کرم قوزه پنبه و جالیز، تریپس توتون، آبدزدک، سوسک برگ خوار سیب زمینی و بید سیب زمینی اشاره کرد.

    منبع :

    کتاب مبانی و اصول سبزیکاری برای کشاورزی پایدار، نویسنده دکتر حسین بری ابرقویی و اعظم حبیبی پور، ۱۳۹۱

    امتیاز شما به این مقاله چقدره؟

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *