در دی مگ همه چیز را درباره گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی بدانید:
گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی
- نام خانواده: Solanaceae
گوجه فرنگی۵۰۰گرمی، (Solanum lycopersicum)، گیاه گلدار از خانواده گل شب بو (Solanaceae) که به طور گسترده برای میوه‌های خوراکی آن کشت می‌شود.این میوه منبع خوبی از ویتامین C و لیکوپن فیتوشیمیایی است. علاوه بر این، درصد زیادی از محصول گوجه فرنگی در جهان برای فرآوری استفاده می‌شود.
گوجه فرنگی نیم کیلویی در سال ۱۸۸۳ اصلاح شد. این نوع گوجه یکی از انواع خاص گوجه فرنگی بوده که به دلیل بزرگ بودن به زمان طولانی‌تر و هوای گرمتری برای رسیدن نیازدارد. این واریته با رنگهای مختلف بسیار مناسب برای ساندویچ مخصوص همبرگر بوده و یکی ازعمده دلایل پرورش آن هم همین درست کردن ساندویچ و رب گوجه فرنگی می‌باشد.
گوجه فرنگی۵۰۰گرمی
توصیف فیزیکی و پرورش گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی
بوته‌های گوجه‌فرنگی معمولاً بسیار منشعب هستند و ۶۰ تا ۱۸۰ سانتیمتر (۲۴ تا ۷۲ اینچ) گسترش می‌یابند و در هنگام باردهی تا حدودی دنباله‌دار می‌شوند، اما تعداد کمی از آن‌ها فشرده و قائم هستند. برگ‌ها کم و بیش کرکدار، به شدت بو، مرکب به شکل پینه‌ای و تا ۴۵ سانتی متر (۱۸ اینچ) طول دارند. گل‌های پنج گلبرگ زرد، ۲ سانتی متر (۰.۸ اینچ) قطر، آویز و خوشه‌ای هستند. میوه‌ها توت‌هایی هستند که قطر آن‌ها از ۱.۵ تا ۷.۵ سانتی متر (۰.۶ تا ۳ اینچ) یا بیشتر متغیر است. آن‌ها معمولاً قرمز، مایل به قرمز یا زرد هستند. اگرچه انواع سبز و بنفش وجود دارد، و شکل آن‌ها از تقریبا کروی تا بیضی و کشیده تا گلابی شکل متفاوت است.
گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی به هوای نسبتاً گرم و نور زیاد خورشید نیاز دارد. این گیاه عمدتاً در گرمخانه‌ها در آب و هوای سردتر رشد می‌کند. معمولاً گوجه‌فرنگی‌ها را می‌چسبانند، می‌بندند یا در قفس می‌بندند تا ساقه‌ها و میوه‌ها را از زمین دور نگه دارند، و آبیاری مداوم برای جلوگیری از پوسیدگی انتهای شکوفه و ترک خوردن میوه‌ها ضروری است. این گیاهان به تعدادی از آفات و بیماری‌ها از جمله پژمردگی باکتریایی، سوختگی زودرس، ویروس موزاییک، پژمردگی فوزاریوم، نماتدها و کرم شاخ گوجه حساس هستند. بسیاری از این مشکلات را می‌توان با تناوب زراعی، استفاده از قارچ کش‌ها و آفت کش‌ها و کاشت واریته‌های مقاوم کنترل کرد. گوجه فرنگی ریز (S. pimpinellifolium) یک گونه نزدیک به هم است و توسط پرورش دهندگان برای هیبریداسیون چندین گونه مقاوم به آفات و بیماری استفاده شده است.
تاریخ گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی
گونه‌های وحشی در کوه‌های آند آمریکای جنوبی، عمدتاً در پرو و اکوادور منشأ گرفته‌اند و گمان می‌رود که در مکزیک پیش از کلمبیا اهلی شده باشند. نام آن از کلمه Náhuatl (آزتک) tomatl گرفته شده است. گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی در اوایل قرن شانزدهم توسط اسپانیایی‌ها به اروپا معرفی شد و به نظر می‌رسد اسپانیایی‌ها و ایتالیایی‌ها اولین اروپایی‌ها بودند که آن را به عنوان یک غذا پذیرفتند.
ایتالیایی‌ها گوجه‌فرنگی را پومودورو (سیب طلایی) نامیدند، که این گمانه‌زنی را به وجود آورد که اولین گوجه‌فرنگی‌هایی که اروپایی‌ها می‌شناختند زرد بودند. با این حال، برخی از محققان معتقدند که گوجه فرنگی در ابتدا نوعی بادمجان است که از بستگان نزدیک آن است. بادمجان را pomme des Mours (سیب مورها) می‌نامیدند زیرا سبزی مورد علاقه اعراب بود و pomodoro و pomme d’amour ممکن است از مفاسد این نام باشند.
گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی
گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی از اروپا به آمریکای شمالی وارد شد. توماس جفرسون آن‌ها را در سال ۱۷۸۱ در Monticello بزرگ کرد. این میوه در اوایل سال ۱۸۱۲ برای غذا در لوئیزیانا استفاده می‌شد، اما تا سال ۱۸۳۵ در ایالت‌های شمال شرقی استفاده نمی‌شد. تا اوایل ۲۰ میلادی در ایالات متحده به محبوبیت گسترده‌ای دست پیدا کرد. این گیاه در حال حاضر به صورت تجاری در سراسر جهان رشد می‌کند.
شرایط کاشت گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی
۱- آب و هوا
بهترین دما برای جوانه زنی بذر گوجه فرنگی ۳۰ درجه سانتیگراد می‌باشد و بعد از جوانه زنی دما را تا ۲۴ درجه در مواقع روز و ۱۸ درجه در هنگام شب کاهش می‌دهیم. درجه حرارت مناسب برای پرورش بوته گوجه فرنگی بین ۳۵-۲۰ درجه است.
۲- خاک
گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی در زمین‌های سبک و قوی و آفتاب گیر باpH بین ۵٫۵ تا ۶٫۸ محصول خوب می‌دهد. همینطور در منزل یا باغچه میتوانید از خاکهای مخصوص کاشت بذر استفاده کنید.
۳- کاشت
گوجه فرنگی را هم می‌توان به صورت نشایی و هم به صورت مستقیم در زمین کاشت. ولی نسبت به کاشت به صورت نشایی عکس العمل مثبتی نشان می‌دهد. به صورت مستقیم بذر را پس از رفع خطر سرما، از اوایل اسفند ماه تا اوایل فروردین ماه در زمین اصلی می‌کارند، که باید زمین جوی پشته ایجاد شده و بذر را کاشت. عمق کاشت یک سانتی متر و فاصله‌ی دو جوی و پشته نسبت به هم ۶۰ سانتی متر و فاصله‌ی دو بوته از هم باید ۶۰ سانتی متر می‌باشد.
برای تهیه و کاشت به صورت نشایی، بذر را چند هفته قبل در خزانه و در سینی نشا یا سینی کشت می‌کارند این مدت ۶ الی ۸ هفته می‌باشد. برای جلوگیری از شیوع بیماری‌های قارچی، قبل از کاشت بذرها و خاک با قارچکش ضدعفونی شود، میتوانید خاک را خیس نموده و با کمک مایکروویو به مدت یک دقیقه حرارت دهید. بهترین زمان نشاکاری در صبح یا غروب می‌باشد که هوا خنک است. بعد از جوانه زنی وقتی که بوته‌ها ۶ تا ۱۰ سانتیمتر رشد کردند و خطر سرما مرتفع گردید، بوته‌های جوان را به زمین اصلی منتقل می‌نمایند.
گوجه فرنگی
۴- داشت
آبیاری مزرعه گوجه فرنگی ۵۰۰گرمی حداقل هفته‌ای یک مرتبه آبیاری انجام می‌شود. آبیاری باید منظم انجام شود زیرا ابیاری نامنظم باعث بروز انواع بیماری‌ها می‌شود. همینطور اگر زمین کاملا خشک شود و یکدفعه آبیاری انجام شود، میوه‌ها ترک میخورند. در تمام مدت رشد بایستی خاک مزرعه را سله‌شکنی نمود و علفهای هرز را از بین برد. از تماس میوه گوجه با خاک باید جلوگیری نمود به همین منظور هدایت شاخه بوته‌های گوجه فرنگی توسط داربست چوبی، پلاستیکی و یا فلزی صورت می‌گیرد.
۵- برداشت
درشرایط استاندارد حدود ۲۰ روز زمان میبرد تا گل گوجه به میوه تبدیل شود. بعداز سپری شدن دوره رشد رویشی گیاه و معمولا بسته به شرایط محیطی هرمنطقه و نوع رقم مورد کشت به فاصله زمانی ۵۰-۴۵ روز بعد از گل دادن میوه گوجه‌فرنگی قابل برداشت است. میوه های گوجه فرنگی برحسب نوع مصرف، وضعیت بازار و عرضه محصول به بازارهای دور و نزدیک در زمان‌های مختلف برداشت می‌شوند.
در دی مگ درباره “گوجه فرنگی چری کبابی” بیشتر بدانید 🙂 !
برای خرید انواع مختلف بذر گوجه از طریق لینک داده شده به سایت دیبای سبز مراجعه کرده و به راحتی خرید کنید 
!
هم چنین می توانید از منابع دیگر بیشتر بدانید:
https://www.britannica.com/plant/tomato
https://simple.wikipedia.org/wiki/Tomato
دیدگاهتان را بنویسید