تاریخ :۱۰ فروردین ۱۴۰۳
فرآیند دیپلوئیداسیون

فرآیند دیپلوئیداسیون

  • دیپلوئیداسیون فرآیند تبدیل یک ژنوم پلی پلوئید به یک دیپلوئید است. برای بدست آوردن گیاهان هموزایگوت با روش های زیر می توان هاپلوئیدها را دیپلوئید نمود:

    فرآیند دیپلوئیداسیون

    ۱- تیمار با کلشی سین :

    کلشی سین که از تشکیل رشته های دوک در سلول های در حال تقسیم ممانعت به عمل می آورد، استفاده گسترده ای در مضاعف سازی کروموزوم ها دارد.

    • این ماده به روش های زیر استفاده می شود:

    ۱- گیاهچه های تولید شده را در حالی که هنوز به بساک متصل هستند، به مدت ۲۴ – ۴۸ ساعت با محلول ۰/۵ درصد کلشی سین تیمار نموده و پس از شستشوی کامل درباره کشت می نمایند.

    ۲- بساک ها را می توان مستقیما در محیط کشت تکمیل شده با کلشی سین به مدت یک هفته کشت داد و پس از انجام اولین تقسیم آنها را به محیط کشت عاری از کلشی سین برای انجام فرآیند آندروژنز انتقال داد. این روش را می توان در ذرت که گل های نر و ماده به طور مجزا ظهور می یابند و دیپلوئیداسیون مشکل است، به راحتی اجرا نمود.

    • در گیاهان بالغ :

    مقداری خمیر ۴٪ لانولین-کلشی سین را در زاویه دمبرگ ها قرار می دهند. سپس محور اصلی گیاه سربرداری می شود تا سبب تحریک تولید جوانه های جانبی و رشد آنها به شاخه های بارور دیپلوئید شود. تیمار مکرر کلشی سین به جوانه های جانبی با استفاده از گلوله های پنبه ای در یک مدت زمان مشخص (مثلا ۱۴ روز در سیب زمینی).

    • در غلات:

    گیاهان شاداب را در مرحله ۴-۳ پنجه ای از خاک خارج نموده و پس از شستشوی خاک های چسبیده به ریشه ها، در فاصله ۳ سانتیمتری زیر طوقه آنها را قطع می نمایند. گیاهان را در یک شیشه دهانه گشاد محتوی محلول کلشی سین به نحوی قرار می دهند که محلول مزبور طوقه را بپوشاند.

    جشنواره پاییزه
    جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع
    همین الآن خرید کنید

    این محلول با حل نمودن ۲/۵ گرم کلشی سین در ۲۰ میلی لیتر دی متیل اسولفوکساید و رساندن حجم محلول به ۱ لیتر با استفاده از آب مقطر تهیه می شود. گیاهان به مدت ۵ ساعت در روشنایی نگهداری شده و پس از شستشوی کامل ریشه ها با آب به گلدان های محتوی خاک سبک منتقل می شوند. بعد از تیمار با کلشی سین، گیاهان در چند روز اول نیاز به مراقبت های ویژه دارند و بایستی در محیطی با رطوبت نسبی زیاد نگهداری شوند.

    ۲- اندومیتوز:

    سلول های هاپلوئید در شرایط محیط کشت ناپایدار هستند و به انجام تقسیمات میتوزی درونی یعنی مضاعف شدن کروموزوم ها بدون تقسیم سیتوپلاسم، که حاصل آن تولید سلول های دیپلوئید می باشد، تمایل دارند. این ویژگی در برخی گونه ها برای تهیه گیاهان دیپلوئید هموزایگوس مورد استفاده قرار گرفته است.

    قطعه کوچکی از ساقه در محیط کشت محتوی اکسین و سیتوکینین برای تولید بافت کالوس کشت داده می شود. در حین رشد و تمایز کالوس، کروموزوم ها نیز در اثر اندو میتوز مضاعف می شوند و این امر به تولید سلول ها و در نهایت گیاهان دیپلوئید هموزایگوس می انجامد.

    منبع:  کتاب اصول بیوتکنولوژی گیاهی، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، چاپ ششم.

    امتیاز شما به این مقاله چقدره؟

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *