ناخالصی ها در عصاره چغندرقند
درصد ماده خشک در هنگام برداشت چغندرقند حدود ۲۶-۲۰ وزن کل بوته می باشد. قسمت اعظم این ماده خشک را ساکارز تشکیل می دهد. البته سایر موارد مثل فروکتوز، گلوکز، رافینوز و سایر مواد آلی و معدنی در این ماده خشک مشاهده میشوند.
درصد قند در واریته های زراعی بین ٪۲۰-۱۶ و در تک بوته ها بیشتر از ۳۰ درصد هم مشاهده شده است. شرط استخراج بهتر قند از چغندرقند این است که ناخالصی ها در حداقل مقدار ممکن باشد. اعتقاد بر این است که هر یک کیلوگرم ناخالصی موجود در عصاره چغندر باعث ایجاد ۱/۵ کیلو گرم قند به صورت ملاس می شود.
-
قابل توجه اینکه خلوص عصاره عبارت است از:
نسبت وزن قند به وزن کل مواد جامد محلول به صورت درصد.
از جمله مواد ناخالصی موجود در عصاره مواد ازته هستند. ازت به دو شکل در عصاره چغندرقند مشاهده می شود:
الف) ازت آلی:
ازت آلی به دو گروه پروتئین ها و امیدها تقسیم شده که این مواد در هنگام استخراج قند به راحتی جداشده و مشکل زیادی ایجاد نمی کنند بلکه مشکل در اسیدهای آمینه ای مثل گلوتامین و آسپارژین می باشد. متخصصان معتقدند به ازای هر مولکول اسید آمینه ۳۰-۲۵ مولکول ساکارز غیر قابل استخراج خواهد شد.
ب) ازت معدنی:
ازت معدنی که باعث غیر قابل استخراج شدن ساکارز می شوند به فرم های NO و NH4 می باشند. در کل به ازت معدنی و آلی که مانع کریستاله شدن قند می شود ازت مضره می گویند. علاوه بر اینها یک سری عناصر و مواد معدنی دیگر هم در چغندرقند مانع کریستاله شدن قند می شود.
درصد عناصر معدنی در واریته های چغندرقند ۲/۴-۱/۷۵ درصد می باشد. اگر این مواد زیاد شوند استخراج قند را مشکل می سازند به اینها مواد مضره می گویند. از جمله این مواد معدنی املاح سدیم می باشند که اگر توسط گیاه زیاد جذب شوند می توانند به عنوان ماده مضره عمل کنند.
قابل توجه اینکه در چغندرقند آنزیمی که باعث تبدیل قند لوولز و گلوگز در محل ریشه به ساکارز می شود انورتاز نام دارد. (ناخالصی ها در عصاره چغندرقند)
منبع: کتاب زراعت گیاهان صنعتی وعلوفه ای، انتشارات دانشگاه پیام نور
دیدگاهتان را بنویسید