نحوه سازگاری درخت زیتون تحت تنش خشکی
زیتون درختی مقاوم به خشکی است. برگ های کوچک آن ضخیم و چرمی بوده و وجود بشره مومی در سطح رویین و کرک های فراوان در سطح زیرین آنها از دست رفتن آب را به حداقل ممکن می رساند. بیشتر روزنه ها نیز در سطح زیرین برگ ها قرار دارند که خود در کاهش تلفات آب نقش موثری ایفا می کنند. اگرچه این سازگاری ها به آنها اجازه می دهد که در شرایط نامطلوب و خشک بتوانند زنده بمانند اما بدون آبیاری مناسب زیتون محصول مطلوبی تولید نخواهند کرد.
اثر کمبود رطوبت خاک بر درخت زیتون:
برخلاف درختان خزان کننده که طول زمستان در حال استراحت هستند، برگ های زیتون بر روی درخت باقی می مانند و در تمامی طول سال مصرف آب ادامه دارد. با وجود این، زیتون نیز مانند سایر درختان میوه، در دوره های نموی خاصی به کمبود رطوبت خاک حساس است. علاوه بر تأثیر کمبود رطوبت، می توان به عدم جذب ازت و پتاسیم از خاک در شرایط کمبود رطوبت اشاره کرد.
اثر آبیاری زیاد بر درخت زیتون:
آبیاری زیاد نیز تاحدی برای زیتون زیان آور است. خاک های زهکشی ناقص که موجب غرقاب شدن خاک می شوند منجر به کاهش تهویه خاک و در نتیجه از بین رفتن ریشه ها خواهد شد که در نتیجه موجب کاهش رشد شاخه ها و زرد شدن برگ ها میشود. همچنین شرایط اشباع خاک بعد از تشکیل میوه موجب ریزش آنها گردیده و مقاومت درختان و سرمای زمستان کاهش مییابد.
در باغ های با رطوبت زیاد فیتوفترانیز مشکل بزرگی می باشد. همچنین بیماری ورتیسلیوم نیز در طول ماه های سرد و مرطوب و در نقاطی از باغ که آب زیادتری وجود دارد، بیشتر مشاهده شده که میتوان علت آن را آبیاری زیاد دانست. به همین دلیل در خاک های خیلی آلوده، باغداران سعی می کنند رطوبت ناحیه ریشه در دی ماه در حد ظرفیت مزرعه ای نگه داشته شود و سپس از بهمن تا اردیبهشت از آبیاری زیادی باغ خودداری کنند.
منبع: نشریه کاشت، داشت و برداشت زیتون، شماره ۸۴، حوزه ترویج و نظام بهره برداری یزد.
دیدگاهتان را بنویسید