آبیاری گلرنگ:
اگرچه گلرنگ به عنوان گیاهی مقاوم در برابر خشکی و مناسب برای مناطق خشک و نیمه خشک شهرت یافته، اما کاشت موفق و تولید مناسب گلرنگ در شرایطی اتفاق می افتد که رطوبت خاک برای رشد کافی باشد. این گیاه نسبت به رطوبت اضافی، اعم از باران، رطوبت نسبی بالا و یا آب راکد حساس است و در چنین شرایطی مستعد به بیماری های قارچی می شود.
-
نیاز آبی گلرنگ
نیاز آبی گلرنگ بسته به طول دوره رشد، بافت خاک و شرایط آب و هوایی حدود ۵۰۰-۱۲۵۰ میلی متر می باشد. از مراحل بحرانی نیاز به آب در گلرنگ روزت و گلدهی گیاه می باشند و هر نوع استرس کمبود آب در این مراحل تأثیرات منفی فراوانی را روی عملکرد و درصد روغن دانه ایجاد خواهد نمود.
دوره آبیاری گلرنگ:
معمولا اولین آبیاری را قبل و یا بلافاصله بعد از کاشت و به طور سنگین انجام می دهند تا خاک مزرعه تا عمق ۱/۵ الى ۲ متر به حد ظرفیت زراعی برسد. آبیاری های بعدی را معمولا هنگامی انجام می دهند که ۶۰ الی ۶۵ درصد رطوبت قابل استفاده از عمق ۳۰-۲۰ سانتی متری خاک های با بافت متوسط تا نیمه سنگین مصرف شده باشد.
هرچه به دوران رسیدگی گیاه نزدیک می شود فواصل آبیاری را بیشتر می نمایند به نحوی که آخرین آبیاری زمانی انجام گردد که ۸۵ الی ۹۰ درصد رطوبت قابل استفاده خاک مصرف شده باشد. برای ممانعت از گسترش بیماری هایی که باعث پوسیدگی ریشه گلرنگ می شوند توصیه می گردد آبیاری این گیاه به طریقه نشتی انجام شود.
منبع: کتاب زراعت گیاهان صنعتی وعلوفه ای، انتشارات دانشگاه پیام نور.
دیدگاهتان را بنویسید