روش های مبارزه با پسیل گلابی
۱- کنترل بیولوژیک پسیل گلابی
-
دشمنان طبیعی
مبارزه با پسیل گلابی: در میان دشمنان طبیعی، پارازیت ها و پرداتورهای چندی وجود دارند که در کاهش انبوهی این آفت اهمیت بسیار دارند:
- چندین گونه از سن های Anthocoridae از تخم هاو پوره های پسیل گلابی تغذیه می نمایند.
- از جمله سن Anthocoris nemoralis از شکارگران فعال تخم و پوره پسیل گلابی در باغات گلابی می باشد.
- همچنین چند گونه از بالتوری ها Chrysopidae از جمله Chrysoperla carnea توانایی کاهش جمعیت تخم و پوره پسیل گلابی را دارد. بررسی امکان استفاده از شکارگر بالتوری سبز در کنترل پسیل گلابی گزارش شده است.
- کفشدوزک های نقابدار دولکه ای و چهار لکه ای نیز از شکارگرهایی هستند که در تقلیل جمعیت عسلک نقش مهمی دارند.
- همچنین زنبورهایی از بالاخانواده Chalcidoidea نیز بسیاری از تخم های پسیل را پارازیته می نمایند. زنبور پارازیت Trechnites insidiosus به عنوان پارازیت پسیل گلابی ذکر شده است.
- در شرایط کرج پوره های پسیل گلابی بوسیله زنبور پارازیت .Trechnites sp مورد حمله قرار می گیرند. پوره های پارازیته اغلب خود را در زیر پوستک یاتاخوردگی برگ ها پنهان می کنند. و بوسیله لارو حشره پارازیت مومیائی میشوند.
۲- کنترل زراعی
در این راه بایستی توجه داشت که استعمال سموم شیمیایی همیشه بهترین و مؤثرترین راه نیست. بلکه آخرین راه است و کما اینکه یکی از علل طغیان این آفت در سال های اخیر در اصفهان استفاده بی رویه از سموم شیمیایی بوده است:
١- پسیل گلابی طالب آب و هوای گرم و خشک است. در نواحی که رطوبت نسبی پائین و درجه حرارت نسبتا زیاد باشد، تراکم و خسارتش شدت بیشتری دارد. از این رو در باغ هایی که در زیر درختان اقدام به کشت یونجه با پوشش های سبز دیگر نمایند، نظر به اینکه محیط را تا حدودی مرطوب می سازد، جمعیت آفت و تخمریزی حشره کاهش پیدا می کند.
۲- رعایت اصول باغبانی، از جمله فواصل درختان که نبایستی کمتر از ۸ متر انتخاب گردد، زیرا انبوهی درختان به افزایش جمعیت و تولیدمثل کمک می کند. به همین ترتیب هرس شاخه های اضافی و کاستن از انبوهی بیشتر از حد شاخ و برگ که موجب تهویه بیشتر می شود، در نقصان انبوهی آفت بسیار مؤثر است.
۳- کنترل شیمیایی پسیل گلابی
۱- این آفت زمستان را بصورت حشرات کامل می گذراند. قبل از باز شدن جوانه های درختان گلابی شروع به تخمریزی کرده و پوره ها خارج می گردند. بنابراین بهترین موقع مبارزه علیه آفت در اواخر زمستان می باشد. زیرا هنوز شکوفه های درختان باز نشده است. بنابراین می توان:
- با پاشیدن امولسیون رقیق گیوتکس روغنی به نسبت یک درصد (یک لیتر روغن ۲۵۰ گرم گیوتکس و ۱۰۰ لیتر آب) و یا سموم فسفره روغنی (دیازینون یا سوپر اسید ۱۰۰ گرم – روغن یک لیتر، آب ۱۰۰ لیتر) درختان را سمپاشی نمود. این مواد هم حشرات کامل و هم تخم ها و پوره ها را از بین می برند. ولی روغن تنها چنانکه باید نتیجه بخش نیست.
۲- اصولا اگر سمپاشی زمستانه خوب انجام بگیرد، درختان گلابی احتیاج به سمپاشی بهاره برای این آفت ندارد. ولی از آنجا که در بعضی باغ ها زنبور گلابی بلافاصله بعد از گل خسارات قابل توجه وارد می کند و میوه های تازه تشکیل شده را می ریزد، می توان از سمپاشی زمستانه روی گلابی خودداری نمود. در عوض بلافاصله بعد از ریختن گلبرگ ها (در این مرحله پوره ها در اوج فعالیت خود هستند) درختان را با محلول یک در هزار دیازیتون ۶۰٪ یا سوپر اسید ۴۰٪ یا پرفکتیون و همراه هر یک از سموم ذکر شده، روغن ولک به میزان ۱۰ در هزار اضافه گردد. در نتیجه سمپاشی رضایت بخش خواهد بود. سمپاشی ۳۰ روز بعد سبب کنترل کرم سیب نیز می گردد.
منبع: کتاب آفات درختان میوه و مدیریت کنترل آنها، انتشارات مرکز نشر سپهر، ۱۳۹۳.
دیدگاهتان را بنویسید