بیماری سفیدک داخلی جالیز
سفیدک داخلی جالیز( دروغی، کرکی)
سفیدک داخلی جالیز بیماری مهم خانواده کدوییان است و عامل بیماری قارچ Pseudoperonospora cubensis می باشد. عامل بیماری سفیدک داخلی جالیز به صورت اسپورهایی با دیواره داخلی ضخیم (اووسپور ) روی بقایای گیاهی زمستان گذرانی می کنند و در سرما یا هوای خشک زنده می مانند. در اوایل بهار به مزارع اطراف و گلخانه ها می روند. گیاه در بهار با گرم شدن هوا به این بیماری آلوده می شود و اندام های مکنده قارچ به درون گیاه نفوذ می کند.
علایم بیماری سفیدک
سفیدک داخلی جالیز در سطح رویی برگ لکه های زاویه دار به رنگ قهوه ای و در سطح زیرین برگ لکه ها با پوشش خاکستری مایل به بنفش تشکیل می دهد. با افزایش شدت بیماری تعداد لکه ها بیشتر شده و لکه ها نکروز و قهوه ای تیره با هاله زرد رنگ می شوند. برگ ها خشک شده و بوته منظره سوختگی به خود می گیرد. حرارت ۱۸ درجه سانتی گراد و رطوبت بالا به توسعه بیماری کمک می کند.
علایم سفیدک داخلی جالیز
کنترل سفیدک داخلی جالیز
- بهبود زهکشی خاک
- رعایت تناوب زراعی
- کنترل علف های هرز
- کاهش رطوبت و تهویه مناسب
- هرس برگ های آلوده و خارج کردن آن ها از گلخانه
- کشت ارقام مقاوم
- عدم کشت متراکم بوته ها
- رعایت میزان آبیاری و خودداری از آبیاری شبانه
- تقویت بوته ها با کودهای حاوی فسفر و پتاس(فسفیت پتاسیم)
- در زمان آلودگی بوته ها به بیماری مصرف کود های ازت دار باید به حداقل برسد.
- مصرف قارچکش های حفاظتی مانند فاموکسادون + سیموکسانیل، اکسی کلرور مس، مانکوزب، مانب، بردو فیکس
- مصرف قارچ کش های سیستمیک مانند متالاکسیل و ترکیب غیر شیمیایی آلیت(فوزیتیل آلومینیوم) ۲ در هزار، سم اینفینیتو به میزان ۲ در هزار و رانمن به میزان ۰/۵ در هزار روی این بیماری بسیار موثر می باشد.
سفیدک داخلی جالیز
منبع :
آشنایی و مبارزه با آفت و بیماری های مهم جالیز، حوزه ترویج و نظام بهره برداری جهادکشاورزی قم، نویسندگان سید حیدر ولی زاده و یوسف یزدانیان، ۱۳۸۵
دیدگاهتان را بنویسید