مورفولوژی علف های هرز:
بر این اساس، علفهای هرز را به پهن برگها و باریکبرگ ها، یا دو لپهایها یا تک لپهایها تقسیم میکنند.
۱- پهن برگها یا دولپهایها:
جوانه این گونه علفهای هرز، دو لپه یا دو برگ بذری تولید می کند. برگ این گیاهان رگبرگهای منشعب دارد و تعداد اجزای گل در آنها ۴ ،۵ یا مضربی از آنهاست. از نمونه اینگونه علفها میتوان اشاره کرد به: کاردی، پلانتاگولانسئولاتا، بارهنگ، پلانتاگو ماژور، خرفه، ترشک، رومکس کریسپوس، تاتوره، تاج خروس، کیسه کشیش یا کپسلابورسا پاستوریس، سلمک کنوپودیوم آلبوم یا سلمه تره، آلاله، شلغم وحشی و شقایق.
۲- باریک برگها یا تک لپهایها:
این گونه علفهای هرز در موقع جوانه زدن یک لپه تولید میکنند، برگهایی با رگبرگهای موازی دارند و تعداد اجزای گل در آنها سه یا مضربی از سه است. نمونه تک لپهایها از این قرارند: یولاف وحشی، اونافتوا، مرغ، سینودون داکتیلون، اویارسلام، سیپروسدیفورمیس، سوروف، اکینوکلوآکروس گالی، ولوئی.
این دسته از علفهای هرز در دو گروه گندمیان و جگنها یا شبه گندمیان دسته بندی میشوند. گندمیان دارای ساقه گرد و توخالی و میان گره توخالی هستند که در جگنها اغلب ساقه مثلثی شکل و میان گره تو پر و محکم دارند.
فیزیولوژی علف های هرز:
در گیاهان مختلف سبزینه دار که فتوسنتز انجام میگیرد و در نتیجه مواد غذایی ساخته میشود، اولین محصول پایدار بدست آمده در آنها متفاوت است. بدین معنی که اولین محصول پایدار در دستهای از گیاهان یک اسید سه کربنی به نام فسفر گلیسرات و در دسته دیگر یک اسید چهار کربنی به نام دی کربوکسیلیک اسید است.
گیاهان C3 و C4:
گیاهانی که اولین محصول پایدار حاصل از فتوسنتز آن ها یک اسید سه کربنه است گیاهان C3 و آندسته که اولین محصول پایدار آن ها چهار کربنی است گیاهان C4 نامیده میشوند. گیاهان C4 در مقایسه با گیاهان C3 از بازدهی فتوسنتزی بیشتری برخوردارند. بر همین پایه علف های هرز C4 نسبت به علف های هرز C3 قدرت رقابت زیادتری دارند.

متابولیسم کراسولایی:
در تعدادی از گیاهان گوشتی فرآیند فتوسنتزی دیگری مشاهده شده که در شرایط رطوبت کم روزنه ها در شب باز شده و Co2 جذب می کنند و در روز بسته می شوند، لذا شدت تعرق گیاه خیلی کم می شود. به این نوع مکانیسم، متابولیسم کراسولایی (CAM) “Crassulation asid metabolism” میگویند مانند آگاو، آناناس، کاکتوس.
کلیهی گیاهان (CAM) جزءگیاهان گوشتی غیر نمکدوست هستند و عموما با محیطهای خشک سازگارند. برخی از گیاهان C3 عبارتند از گندم، جو، سلمه، ترشک، توق، تاتوره، یولاف، بارهنگ و پنیرک.
از گیاهان C4 مانند ذرت، نیشکر، اویارسلام، قیاق، سوروف، پنجه مرغی، تاج خروس، خرفه، سورگوم، علف شور، خارخسک.
دیدگاهتان را بنویسید