منظور از نوع زندگی علف هرز، نحوه بدست آوردن غذا و ادامه زندگی آن است. بر این اساس، علفهای هرز را به سه دسته تقسیم میکنند:
-
علفهای هرز کامل
-
علفهای هرز نیمه طفیلی
-
علفهای هرز طفیلی.
۱- علف های هرز کامل:
شامل علفهایی هستند که به تنهایی غذای مورد نیاز خود را از زمین و هوا بدست میآورند. کلیه گیاهان یکساله، دو ساله و چند ساله که در بالا از آنها نامی به میان آمده است جزء این دسته قرار دارند.
۲- علفهای هرز نیمه طفیلی (همی پارازیت Hemi parasite):
علفهای هرز نیمه طفیلی گیاهانی هستند که هم با اندامهای خود مقداری از مواد غذایی را از زمین و هوا بدست میآورند و هم مانند یک گیاه طفیلی از غذای گیاه میزبان استفاده میکنند، مثل گیاهان خانواده لورانتاسه که معروف ترین آنها در کشور ما دارواش، ویسکوم آلبوم است که روی درختان بزرگ زندگی میکند. نمونه دیگر اکثر قارچهای بزرگ هستند که روی گیاهان عالی میرویند.
۳- علفهای هرز طفیلی (Parasite):
این گیاهان زندگی انگلی دارند، نمی توانند غذای خود را بسازند، و برای ادامه زندگی ناگریزند از وجود میزبان استفاده کنند تا غذای مورد نیاز خود را از آن بدست آورند. در ایران معروفترین این گونه گیاهان سس، کوسکوتا، گل جالیز و اوروبانچ هستند که گونههای متعددی داشته دفع آنها در یونجه زارها، باغها، سبزیکاریها از مسایل بسیار مهم بشمار میرود. سس انگل ساقه و گل جالیز انگل ریشه است.
یکی دیگر از گیاهان انگلی علف جادو یا استرایگا است که در آفریقا و آسیا و آمریکا مشکلات زیادی آفریده است. این علف انگل ذرت و بسیاری از گیاهان زراعی برگ باریک است. بذر این گیاه بر اثر ترشح ماده ای به نام استریگول از ذرت یا گیاه میزبان جوانه میزند و در نخستین ماه زندگی خود در خاک مواد غذایی مورد نیاز از گیاه میزبان دریافت میدارد. بعد از خارج شدن از خاک با فتوسنتز مواد غذایی را می سازد ولی به جذب آب از گیاه میزبان نیز ادامه میدهد. زیان ناشی از این علف هرز در ذرت کاریها ۳۰ تا ۵۰ درصد تخمین زده شده است.
دیدگاهتان را بنویسید