زیره سیاه و بیماری این گیاه

دکتر سیده آسیه موسوی۱۵ خرداد ۱۴۰۰۰ نظر633

زیره سیاه و بیماری این گیاه

گیاه شناسی زیره سیاه

زیره سیاه Caraway با نام علمی Carum carvi است. گونه های مختلف زیره سیاه گیاهانی یک ساله، دو ساله و یا چند ساله هستند که عملکرد گیاهان دو ساله بیش از گیاهان یک ساله می باشد. زیره سیاه و بیماری این گیاه را بررسی می کنیم.

تاکنون بیش از ۲۰ گونه از این جنس شناسایی شده است. زیره دو ساله در سال اول طوقه ی مرکب از ۳ – ۲ برگ شانه ای دراز تشکیل می دهد. در سال دوم ساقه با برگ های سفید کوچک ایجاد می کند. ریشه اصلی آن قائم و سفید رنگ است. ساقه های زیره سیاه توخالی و شیاردار هستند. ارتفاع ساقه ۱ تا ۱/۵ متر است و از بخش تحتانی آن شاخه های متعددی خارج می شود. برگ ها دارای بریدگی های عمیق هستند. ارتفاع گیاهان یک ساله متفاوت و بین ۵۰ تا ۷۰ سانتی متر متغیر است.

برگ های گیاهان یک ساله نسبت به برگ های گیاهان دو ساله روشن تر و به رنگ سبز روشن هستند. هر دو نوع دارای گل های سفید یا صورتی هستند. گل گیاه زیره بسیار معطر است. میوه آن بیضی شکل و از نوع شیزوکارپ و به رنگ قهوه ای روشن است. در طول میوه خطوط باریکی که تعداد آنها غالبا پنج عدد می باشد دیده می شود.

خواص دارویی گیاه زیره سیاه

دیوسکورید پزشک یونانی در کتاب خود تحت عنوان پنج مقاله گفته است زیره سیاه انسان را قوی و تنومند می کند. برای اولین بار در قرن دوازدهم داروشناس آلمانی از میوه زیره سیاه به عنوان دارو یاد کرده است. از مواد مؤثره زیره سیاه برای مداوای دل درد و نفخ شکم استفاده می شود. برای تنبلی اعمال گوارشی، بی اشتهایی، باد یا درد روده مصرف می شود. زیره مقدار زیادی اسانس فرار دارد که ترشح شیره های گوارشی را تحریک می کند. زیره نه تنها اشتها را تا حدود کمی تحریک می کند بلکه خاصیت ضد گرفتگی نیز دارد و برای رفع گرفتگی های دوران قاعدگی نیز مفید است، اسانس بذر این گیاه مانع از رشد و تکثیر باکتری های Streptocuccus fecalis ، Escherichia coli و S.aurreus می شود.

خواص زیره سیاه

زیستگاه زیره سیاه

این گیاه از قرن دهم در جزایر سیسیل تا شمال اسکاندیناوی در مقیاس وسیعی کشت می شده است. زیره در سرتاسر شمال و مرکز اروپا، مناطق معتدل آسیا و خاورمیانه به عمل می آید. به علت استفاده روز افزون از بذرهای این گیاه دارویی روز به روز بر متقاضیان آن افزوده می شود. از این رو زیره سیاه در سطوح وسیعی در کشورهای ایران، هلند، آلمان، روسیه، آمریکا، مصر و تعدادی از کشورهای آسیایی در مقیاس تجارتی کشت می شود.

زیره سیاه در نواحی شمال غربی ایران، نهاوند، البرز، نواحی جنوبی ایران، بلوچستان و ارتفاعات ۳۰۰۰ متری کوه لاله زار کرمان می روید. زیره کرمان به سبب عطر استثنایی اش مشهور است. زیره سیاه اغلب به صورت وحشی در نواحی مرتفع و مرطوب می روید. زیره سیاه در طول رویش به آب فراوان نیاز دارد. در صورتی که آب کافی به آن نرسد در سال بعد محصولی تولید نخواهد کرد. بیشترین نیاز گیاه به آب در مرحله ساقه دهی و تشکیل گل می باشد.

جشنواره پاییزه

جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع

همین الآن خرید کنید

زیره سیاه و بیماری این گیاه

۱. سفیدک پودری

علائم بیماری: این گیاه ممکن است در طول رویش به برخی از بیماری های قارچی نظیر سفیدک پودری چتریان مبتلا شود. قارچ عامل بیماری روی گیاهان خانواده چتریان علائمی به صورت لکه های سفید در سطح ساقه و برگ تولید می کند. این قارچ اواخر فصل با از بین بردن سلول ها ایجاد لکه های قهوه ای رنگ می کند.
عامل بیماری: Erysiphe umbeliferarum می باشد.