سموم تدخینی روشی برای کنترل آفات یا حذف میکروارگانیسم‌های مضر با پر کردن کامل یک منطقه با آفت‌کش‌های گازی و یا مواد تدخینی است. برای کنترل آفات در ساختمان ها، خاک، غلات، محصولات و همچنین در هنگام فرآوری کالاهای وارداتی یا صادراتی برای جلوگیری از انتقال آن‌ها استفاده می‌شود.
سموم تدخینی ارزان قیمت هستند و به طور گسترده‌ای در بازار استفاده می‌شوند. سموم باید بر طبق دستورالعمل‌های برچسب استفاده شوند. این سموم پس از پاکسازی، باقیمانده شیمیایی کمی باقی می‌گذارند و هیچگونه محافظت طولانی مدت ندارند.
انواع سموم تدخینی
این سموم شامل گروه متنوعی از ترکیبات مایع، جامد و گاز هستند که از نظر ساختار شیمیایی، خصوصیات فیزیکی و مکانیسم آسیب متفاوت هستند. سموم تدخینی مایع از جمله اتیلن دی برومید، دیبروموکلروپروپان و فرمالدئید است، که می‌تواند بخار شود. سموم تدخینی جامد ممکن است گازهای سمی را در صورت مخلوط شدن با آب آزاد کنند. از جمله این گازها فسفید روی، فسفید آلومینیوم، نمک‌های سیانید مانند سدیم یا سیانید کلسیم که گاز سیانید هیدروژن را هنگام اسیدی شدن آزاد می‌کند، هستند.
انواع سموم تدخینی
معایب
- برای اکثر موجودات زنده از جمله انسان بسیار سمی هستند. تنفس مقدار کمی از آن می تواند کشنده باشد.
- به تجهیزات حفاظتی خاصی نیاز دارد: دستگاه تنفسی خوددار (SCBA) و آشکارسازهای گاز.
- نشت سموم تدخینی می تواند باعث شود که غلظت ماده سم قبل از سپری شدن دوره تماس مورد نیاز، به زیر سطح کشنده کاهش یابد.
- برخی از انواع این سموم قابل اشتعال هستند.
- اغلب برای موثر بودن به دمای بالا نیاز دارند. این ممکن است در زمستان مشکل ساز باشد.
- زمان بر است.
- خطرات و شرایط خاص این سموم، محدودیت ها و قوانین سختگیرانه ای را ایجاب می کند.
آفات مورد هدف
از آفات مورد هدف این سموم می‌توان به جوندگان یا حشرات موجود در محصولات اﻧﺒﺎری ﺷﺎﻣﻞ ﻏﻼت و حبوبات، حشرات تخریب کننده چوب مانند موریانه‌های چوب خشک یا سوسک‌های چوبی و نماتدها و قارچ‌های موجود در خاک اشاره کرد که بر تولید محصول تأثیر منفی می‌گذارد.
منبع: http://www.uky.edu
دیدگاهتان را بنویسید