بیماری لکه ارغوانی پیاز
عامل بیماری لکه ارغوانی پیاز
عامل بیماری لکه ارغوانی پیاز Onion Purple Blotch قارچ (Ellis) Alternaria porri می باشد. کنیدیوم ها معمولا تکی و راست تا خمیده و دوکی وارونه که انتهای باریک و منقاری شکل داشته که اندازه آن مشابه کنیدیوم و یا بزرگتر بوده، می باشد. کنیدیوم ها کمرنگ تا قهوه ای مایل به طلایی کمرنگ است. فرم جنسی این قارچ هنوز شناخته نشده است.
عامل لکه ارغوانی پیاز
اهمیت و انتشار لکه ارغوانی پیاز
بیماری لکه ارغوانی روی پیاز (Allium cepa)، سیر ( A. sativum)، پیاز مصری (A. proliferum)، پیاز ویلزی (A. fistulosum )، تره فرنگی (A. porrum)، تره کوهی ( A. ampeloprasum) و احتمالا سایر گونه های Allium از اکثر نقاط دنیا گزارش شده ولی در نواحی دارای آب و هوای گرم و مرطوب بیشترین خسارت را می زند.
علایم بیماری
علایم اولیه بیماری لکه ارغوانی پیاز روی برگ یا ساقه چه ها به صورت زخم هایی آب گزیده که به سرعت در وسط سفید شده و همچنین لکه های بزرگ، دایره ای و قهوه ای تا ارغوانی می شوند. حاشیه لکه ها اغلب قرمز کم رنگ یا ارغوانی شده و اطراف آنها زرد که به طرف بالا یا پایین در برخی نقاط گسترش می یابد در آب و هوای مرطوب سطح لکه ها ممکن است به وسیله اندام های باردهی قهوه ای تا خاکستری تیره قارچ پوشانده شود.
چند لکه در سطح برگ تشکیل شده به هم می پیوندند و یا برگ را دور می زنند. زخم هایی در ساقه چه و قسمت های هوایی بذور تشکیل می شوند که در نتیجه بذرها رشد نمی کنند.
شدت آلودگی روی بخش های هوایی سیر و پیاز ممکن است به صورت مرگ سریع ظاهر شود. زخم ها ممکن است به وسیله قارچ Stemphylium vesicarium و مورد حمله قرار گرفته و به وسیله اندام های باردهی قارچ به رنگ تیره در آیند. پیاز ها ممکن است بعد از برداشت مورد حمله قرار گیرند و قارچ در ناحیه گردن و یا در بین فلس های پیاز گسترش می یابد که خسارت ابتدا به صورت آبکی شدن که مخصوصا همراه با رنگ زرد تا قرمز بوده، ظاهر می شود.
رنگدانه های قارچ به وفور در داخل بافت گسترش یافته که قارچ در داخل این لکه ها گسترش یابد. بافت ابتدا عمیقا زرد شده ولی به تدریج به رنگ قرمز شرابی در می آید و با گسترش میسلیوم های تیره رنگ قارچ، بافت مسن به رنگ قهوه ای تیره با سیاه در می آید.
لکه ارغوانی پیاز
زیست شناسی بیماری لکه ارغوانی پیاز
کنیدی برهای قارچ عامل بیماری ساده یا به صورت دسته ایی روی زخم ها تشکیل می شوند کنیدیوم های زیتونی تیره، بلند و چند سلولی در انتهای کنیدی برها تولید می شوند و ممکن است روی زخم به کرات تولید شده و تکرار چرخه بیماری به رطوبت نسبی پایین با بالا بستگی دارد.
حساسیت برگ های پیاز به قارچ بیمارگر Alternaria porri به وسیله فاکتورهایی مانند سن برگ و خسارت ناشی از تریپس تعیین می شود. برگ های مسن حساس تر هستند.
اولین علایم ۴-۱ روز بعد از رخنه قارچ ظاهر شده و در روز پنجم ممکن است کنیدیوم ها در سطح زخم تشکیل شوند و اگر شرایط آب و هوایی مناسب باشد ممکن است چرخه بیماری تکرار شود. کنیدیوم ها وقتی که از کنیدی برها جدا می شوند نمی توانند مدت زیادی زنده بمانند. زمستان گذرانی قارچ به وسیله میسلیوم روی بقایای آلوده گیاهی صورت گرفته و تولید کنیدی بر و کنیدیوم می کند. قارچ می تواند بذر زاد باشد.
زیست شناسی لکه ارغوانی
مدیریت تلفیقی بیماری
- عدم کاشت پیازهای روز بلند مانند پیازهای شیرین اسپانیایی.
- کاشت ارقام مقاوم مانند هیبریدهای اصلاح شده برزیلی و ارقام Red creole و Taliana red.
- تناوب بلند مدت با محصولات غیر میزبان
- کاهش ساعات رطوبت سطح برگ (مانند کاشت تنگ گیاهان و زهکشی).
- کاربرد سمومی مانند مانکوزب، ایپرودیون، کلروتالونیل یا وینکلوزون در مراحل اولیه بروز آلودگی که شدت آلودگی را کاهش می دهند.
- کاربرد سموم در طول فصل رشد سبب مقاومت بیمارگر و افزایش حالت برگ ها به Alternaria porri می شود.
- مدت زمان تداوم رطوبت سطح برگ می تواند راهنمای خوبی برای کاربرد سموم علیه بیماری باشد.
- فاصله سمپاشی نیز بر اساس شدت و توسعه بیماری تعیین می شود.
منبع :
کتاب بیماری های مهم سبزی، صیفی و جالیز در ایران و مدیریت تلفیقی آنها، انتشارات سروا، ۱۳۹۴
دیدگاهتان را بنویسید