ترخون و بیماری های این گیاه
گیاه شناسی ترخون
ترخون Tarragon با نام علمی Artemisia dracunculus گیاهی بوته ای، علفی و چند ساله است. از ریزوم این گیاه ریشه ای مستقیم و بلند به طول ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر منشعب می شود. از این ریشه انشعاب هایی افقی به نام استلون به طول ۵ تا ۱۵ سانتی متر و به تعداد ۱۰ تا ۱۵ عدد خارج می شود. قسمت فوقانی ساقه آن سبز رنگ ولی پای ساقه چوبی و محکم به رنگ قهوه ای تیره می باشد. ارتفاع گیاه بستگی به شرایط اقلیمی دارد و معمولا بین ۸۰ تا ۱۵۰ سانتی متر تغییر می کند. برگ ها باریک و بلند هستند. کناره های برگ صاف و بدون دندانه و گیاه فاقد کرک است. گل ها فراوان و به صورت مجتمع در یک خوشه متراکم قرار می گیرند. رنگ گل ها نرد با قهوه ای تیره است. ترخون ۸ تا ۱۰ سال عمر می کند. محصول آن فقط ۴ تا ۶ سال بازدهی اقتصادی دارد. ترخون و بیماری های این گیاه را مطالعه می کنیم.
گیاه ترخون
ترکیبات و خواص درمانی ترخون
مواد موثره ترخون سبب کاهش فشار خون و افزایش اسید معده می شود، استفاده از این گیاه به هضم غذا کمک می کند.
زیستگا گیاه دارویی ترخون
ترخون معمولا در نواحی مرطوب و در سواحل رودخانه ها می روید. منشا ترخون را شمال و مرکز آسیا گزارش کرده اند. مهمترین کشورهای تولید کننده ترخون، فرانسه، ایتالیا، آلمان، آمریکا و مجارستان هستند. ترخون در اروپا، آسیا و آمریکا به طور انبوه و تجاری به عمل می آید.
بیماری های گیاه دارویی ترخون
١. بیماری زنگ گیاه دارویی ترخون
این بیماری اولین بار در سال ۱۳۷۰ کرج و در طی سال های مختلف از مناطق گوناگون ایران گزارش شده است.
عامل بیماری: Puccinia absithii و P. dracunculina
مبارزه: برداشت زودهنگام در مبارزه علیه این بیماری موثر است
۲. لکه بر گی
عامل بیماری: Diplodi alracunculi می باشد.
مبارزه: پس از اولین برداشت در صورت آلوده شدن گیاهان به قارچ های مذکور می توان از قارچ کش های مناسب مانند زینب به مقدار ۴ تا ۴/۵ کیلوگرم در هکتار با محلول دیتان به مقدار ۳ کیلوگرم در هکتار استفاده نمود. برای مبارزه با این بیماری هر ۱۰ تا ۱۲ روز می توان از سموم فوق استفاده کرد.
۳۔ سفیدک پودری
این بیماری در ایران اولین بار در سال ۱۳۷۱ از اطراف تبریز گزارش شده است و هم اکنون در برخی از مناطق دیگر ایران نیز وجود دارد.
علائم بیماری: بیماری به صورت پوشش نمدی سفید رنگ در سطوح فوقانی و تحتانی برگ و همچنین ساقه ظاهر می شود و بوته ها در اثر شدت بیماری زرد می شوند. کلیستوتسیوم های قارچ عامل بیماری به فراوانی در زیر پوشش نمدی تشکیل می شود.
عامل بیماری: Erysiple artemisia کلیستوتسیوم قارچ عامل بیماری معمولا محتوی ۹ تا ۱۴ آسک است هر آسک محتوی دو آسکوسپور تخم مرغی شکل شفاف می باشد. کلیستوتسیوم (آسکوکارپ بسته)قارچ عامل بیماری به رنگ قهوه ای، دارای زواید قیف مانند می باشد. درهرکلیستوتسیوم ۹تا ۱۴ آسک وجوددارد، آسک ها بی رنگ دارای دو جدار و هرکدام حاوی دو آسکوسپورتخم مرغی شکل است.
مبارزه: جمع آوری و انهدام بقایای آلوده، دفع علف های هرز و سمپاشی مزرعه با کاراتان به نسبت یک در هزار و یا سموم گوگردی مثل آلوزان به نسبت ۴ تا ۵ در هزار در مبارزه علیه این بیماری و کاهش خسارت مؤثر می باشد.
منبع :
کتاب بیماری های مهم گیاهان دارویی، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، ۱۳۸۹
دیدگاهتان را بنویسید