آفتکش های زیستی
آفتکش های زیستی انواع خاصی از سموم دفع آفات هستند که از مواد طبیعی مانند حیوانات، گیاهان، باکتری ها و برخی مواد معدنی خاص بدست می آیند. به عنوان مثال روغن کانولا و جوش شیرین کاربردهای آفتکش دارند و جزء زیست آفتکش ها محسوب می شوند. از آوریل ۲۰۱۶، ۲۹۹ ماده فعال آفتکش زیستی و ۱۴۰۱ آفتکش های زیستی فعال ثبت شده وجود دارد.
این سموم معمولاً خطر کمتری نسبت به مواد شیمیایی معمول دارند. در مقادیر بسیار کم می توانند موثر باشند. و سریعتر تجزیه می شوند که این به معنای آلودگی کمتر است. برخی از سموم زیستی روی تعداد کمی از گونه ها اثرمی کنند. با این حال، کاربران برای استفاده موثر از بیوآفتکش ها، به دانش بیشتری نیاز دارند. دلیل آن این است که آنها اغلب به عنوان بخشی از رویکرد مدیریت تلفیقی آفات به طور موثر استفاده می شوند.
انواع آفتکش های زیستی
۱- آفت کش های بیوشیمیایی
موادی هستند که به طور طبیعی کنترل آفات را با مکانیسم های غیر سمی انجام می دهند. در مقابل، سموم دفع آفات معمولاً مواد مصنوعی هستند که مستقیماً آفت را از بین می برند یا غیرفعال می کنند. آفت کش های بیوشیمیایی شامل موادی هستند که در جفت گیری تداخل می کنند. مانند فرمون های جنسی حشرات و همچنین عصاره های مختلف گیاهی معطر که حشرات را به دام می کشاند.
این مواد مانند گلوتن ذرت، روغن سیر و فلفل سیاه شامل هورمون های حشره ای هستند که رفتارهای جفت گیری، پوست اندازی و غذا یابی حشرات را تنظیم می کنند. این مواد هم تمایل دارند که آفات را از بین ببرند و یا آنها را از بین نبرند. برای مثال ممکن است آفات را دفع کنند، جفت گیری آنها را مختل کنند یا رشد آنها را متوقف کنند.
۲- میکروب ها
سموم دفع آفات میکروبی از یک میکروارگانیسم به عنوان مثال، باکتری، قارچ، ویروس یا پروتوزوآ به عنوان ماده فعال تشکیل شده است. سموم دفع آفات میکروبی می توانند انواع مختلفی از آفات را کنترل کنند. اگرچه هر ماده فعال جداگانه برای آفت مورد نظر نسبتاً خاص است. به عنوان مثال، قارچ هایی وجود دارند که علف های هرز خاصی را کنترل می کنند و قارچ های دیگری که حشرات خاص را از بین می برند.
سموم دفع آفات میکروبی که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، زیرگونه ها و سویه های Bacillus thuringiensis یا Bt هستند. هر سویه این باکتری مخلوط متفاوتی از پروتئین ها را تولید می کند. و به طور خاص یک یا چند گونه مرتبط از لارو حشرات را از بین می برد. درحالیکه برخی از مواد تشکیل دهنده Bt، لاروهای پروانه موجود در گیاهان را کنترل می کنند. سایر مواد تشکیل دهنده Bt مخصوص لارو مگس ها و پشه ها است. با توجه به اینکه Bt پروتئین خاصی را تولید می کند، می تواند به گیرنده روده لارو حشرات هدف متصل شود و در نتیجه باعث گرسنگی لارو حشرات می شود.
۳- پروتئین های گیاهی (PIP)
ژن ها و یا پروتئین هایی که با مهندسی ژنتیک به گیاهان وارد می شوند، به گیاه اصلاح شده ژنتیکی اجازه می دهند تا مانند برخی حشرات یا ویروس ها، از خود در برابر آفات محافظت کند. به عنوان مثال برخی از گیاهان پروتئین های حشره کش را در بافت خود تولید می کنند. انواع مختلف پروتئین ها انواع مختلف حشرات را هدف قرار می دهند. همچنین دانشمندان می توانند ژن تولید کننده پروتئین آفت کش Bt را به ماده ژنتیکی خود گیاه وارد کنند. سپس گیاه به جای باکتری Bt، ماده ای را که آفت را از بین می برد، تولید می کند.
مزایای استفاده از آفتکش های زیستی
سموم زیستی ذاتاً سم کمتری نسبت به سموم دفع آفات معمولی دارند. برخلاف طیف گسترده سموم دفع آفات معمولی که ممکن است روی ارگانیسم های متفاوتی از جمله پرندگان، حشرات و پستانداران تأثیر بگذارد، سموم زیستی فقط بر روی آفت هدف و ارگانیسم های مرتبط نزدیک تأثیر می گذارند. سموم زیستی اغلب در مقادیر بسیار کمی موثر بوده و اغلب به سرعت تجزیه می شوند. در نتیجه در معرض کمتری قرار می گیرند و تا حد زیادی از مشکلات آلودگی ناشی از سموم دفع آفات معمولی جلوگیری می کنند.
هنگامی که این سموم به عنوان مؤلفه برنامه های مدیریت تلفیقی آفات (IPM) استفاده می شوند، می توانند استفاده از سموم دفع آفات معمولی را تا حد زیادی کاهش دهند. درحالیکه بازده محصول همچنان بالا است. با این حال، برای استفاده موثر و ایمن از سموم زیستی، کاربران باید اطلاعات زیادی در مورد کنترل آفات داشته باشند. و باید به دقت تمام دستورالعمل های برچسب روی سموم را دنبال کنند.
دیدگاهتان را بنویسید