بیماری‌های انگلی گیاهی
عوامل ایجادکننده بیماری‌های انگلی گیاهی از موجودات زنده‌اند و همچنین از گیاهان بیمار به گیاهان سالم قابل انتقال اند. قارچ ها، باکترى ها، ویروس ها، نماتُدهاى گیاهى و گیاهان گلدار انگل و نیمه انگل از مهم‌ترین عوامل بیماریزای انگلی محسوب می‌شوند. از آنجایی که این عوامل در گیاه بیماریزا هستند، اصطلاحاً به آن‌ها بیمارگر یا پاتوژن می‌گویند.
بیماری های انگلی گیاهی
حدود ۸۵ درصد از بیماری‌های گیاهی توسط قارچ‌ها ایجاد می‌شود. بنابراین، تنها بر اساس آمار، احتمال دارد که شما با بیماری‌های قارچی بسیار بیشتر از بیماری‌های ناشی از سایر انواع پاتوژن‌ها مواجه شوید. زمانی قارچ‌ها از انواع گیاهان محسوب می‌شدند. در واقع، قارچ شناسی، مطالعه علمی قارچ ها، امروزه هنوز در بخش‌های گیاه‌شناسی انجام می‌شود. با این حال، در زیست‌شناسی مدرن، قارچ‌ها گیاه محسوب نمی‌شوند.
بیماری های انگلی گیاهی
بیماری های گیاهان ناشی از قارچ ها
برخلاف قارچ‌های ساپروتروف، قارچ‌های انگلی به موجودات زنده حمله می‌کنند و از سیتوپلاسم زنده تغذیه می‌کنند و در نتیجه باعث بیماری و گاهی اوقات مرگ میزبان می‌شوند. بیشتر قارچ‌های بیماریزا انگل گیاهان هستند. بیشتر انگل‌ها از طریق یک دهانه طبیعی مانند استوما در برگ، عدسک در ساقه یا زخم وارد میزبان می‌شوند. این بیماری‌ها سالانه خسارات زیادی در سراسر جهان وارد می‌کنند و بسیاری از محصولات و سایر منابع غذایی را از بین می‌برند.
شایع ترین بیماری های گیاهی ناشی از قارچ ها
۱- کپک‌های مختلف کرکی در انگور، پیاز، تنباکو
۲- سفیدک پودری در انگور، گیلاس، سیب، هلو، گل رز، یاس بنفش
۳- سیاهک در ذرت، گندم، پیاز
۴- زنگ‌ها در گندم، جو، لوبیا، مارچوبه، مارچوبه، گل میمونی وگل ختمی
۵- لکه سیاه سیب
۶- پوسیدگی قهوه‌ای میوه‌های هسته‌دار و دیگر بیماری‌های لکه برگی، سوختگی و پژمردگی
بیماری های گیاهی ناشی از قارچ ها
مراحل ایجاد بیمارى توسط عوامل بیماریزاى انگلى
۱- نفوذ عامل بیماری به داخل گیاه
۲- دوره کمون (دوره نهفتگی)
۳- تکثیر و انتشار بیمارگر درون گیاه
۴- ایجاد عفونت در گیاه
۵- بروز علائم و توسعه بیماری
پس از نفوذ عامل بیماریزا به داخل گیاه که به صورت فعال (زمانیکه پاتوژن با ایجاد فشار و با ترشح مواد شیمیایی وارد سلول‌های گیاه می‌شود) یا غیرفعال (زمانی که پاتوژن از راه‌های طبیعی مانند روزنه، عدسک و … یا مصنوعی مانند زخم وارد سلول‌های گیاه می‌شود) انجام می‌شود. عامل بیماریزا ترشح مواد شیمیایی را آغاز می‌کند و با حل کردن دیواره سلول‌های بافت میزبان برای استقرار خود محلی مناسب فراهم می‌آورد و به این ترتیب باعث ایجاد عفونت در گیاه می‌گردد.
سپس دوره کمون آغاز می‌شود. در این دوره عامل بیماریزا با تکثیر غیرجنسی در داخل بافت‌های میزبان گسترش می‌یابد. از طرف دیگر گیاه نیز در برابر پاتوژن، که یک مهمان ناخوانده است، مقاومت می‌نماید و معمولاً با ترشح مواد شیمیایی سعی می‌کند عامل بیماریزا را از بین ببرد. چنانچه پاتوژن بر عوامل درون گیاه غلبه کند، متعاقباً علائم و توسعه بیماری در گیاه آشکار می‌شود.
ظهور این علائم در گیاه به علت تغییرات بافت‌ها و غیرعادی شدن اندام‌های میزبان است. پس از این مراحل، عامل بیماریزا مجدداً در سطح بافت آلوده میزبان شروع به فعالیت می‌کند و با تکثیر جنسى و غیرجنسى زمینه انتشار خود و آلودگى ثانویه در همان سال یا آلودگی در سال بعد را فراهم می سازد.
منابع:
دیدگاهتان را بنویسید