تاریخ :۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
پژمردگی-ورتسلیومی-بادمجان

بیماری پژمردگی ورتسلیومی بادمجان

  • عامل بیماری پژمردگی ورتسلیومی بادمجان

    عامل بیماری پژمردگی ورتسلیومی بادمجان دو گونه قارچ .Verticillium albo-atrum Reinke and Berth و Verticillium dahliae Kleb بوده که جز آسکومیست ها و شبه زیر رده Deutromycetes و شبه خانواده Moniliaceae می باشند.

    پژمردگی-ورتسلیومی-بادمجان

    پژمردگی ورتسلیومی بادمجان

    اهمیت و انتشار

    پژمردگی ورتیسیلیومی اولین بار از آلمان روی سیب زمینی گزارش گردید. تقریبا تمام خاک های مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری به این قارچ آلوده بوده و این قارچ سبزی های مختلف از جمله چغندر، باقلا، خیار، بادنجان، تربچه، سیب زمینی، ترب، ریواس، گوجه فرنگی و هندوانه را مورد حمله قرار داده و خسارت وارد می سازد.

    بیماری پژمردگی بادمجان اولین بار از آمریکا گزارش گردیده و تقریبا در تمام نقاط دنیا وجود دارد. در بعضی سال ها در اروپا و آسیا ۶۰ تا ۱۰۰ درصد خسارت زده و بادمجان نسبت به سایر سبزی ها حساس ترین میزبان این قارچ است و در ایران این بیماری  از دزفول از روی بادنجان گزارش گردید.

    علایم بیماری پژمردگی ورتسلیومی بادمجان

    بیشترین خسارت و علایم بیماری در مرحله میوه دهی مشاهده می شود. علایم بیماری ابتدا از برگ های پایینی شروع شده و تعدادی از این برگ ها کمی پژمرده و زرد شده و در مدت کوتاهی کاملا زرد شده و می میرند.

    ابتدا حاشیه برگ و سپس تمام برگ پیچ خورده و برگ ها از گیاه جدا می شوند. در مراحل پیشرفته بیماری گیاهان کوتوله و کوچک مانده و پژمرده و زرد شده و میوه کوچک و میزان محصول کمتر از گیاهان سالم و برگ های آلوده می میرند. در داخل میوه های آلوده نوارهای سیاهی ممکن است دیده شوند که به دلیل فساد آوندی است. بافت ساقه و ریشه قهوه ای شده که از علایم بارز بیماری در تشخیص بیماری است.

    علایم-پژمردگی-بادمجان

    علایم پژمردگی بادمجان

    چرخه بیماری پژمردگی ورتسلیومی بادمجان

    بذور تولید شده تجاری معمولا حدود ۳ درصد آلوده بوده و اگر بذر از گیاهان آلوده تهیه شوند حدود ۳۱ درصد بذور آلوده خواهند بود. میزان آلودگی به نژاد قارچ و زمان آلودگی بستگی دارد.

    مدیریت تلفیقی بیماری

    ۱- استفاده از بذور سالم و عاری از آلودگی.

    جشنواره پاییزه
    جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع
    همین الآن خرید کنید

    ٢- خودداری از استعمال کود و کمپوست بقایای آلوده و گیاهان حساس به ورتیسلیوم.

    ٣- جلوگیری از کاشت گیاهان حساس بعد از بادنجان و سایر گیاهان میزبان.

    ۴- ضد عفونی خاک بلافاصله بعد از برداشت محصول بادنجان با سموم تدخینی مانند دازومت، کلروپیکرین و متام سدیم و سمپاشی مکمل شاخ و برگ.

    ۵- استفاده از ارقام مقاوم.

    ۶- مهار زیستی با قارچ خاکزی Talaromyces flavus و استفاده از آن علیه قارچ Verticillium dahliae عامل پژمردگی بادنجان توصیه شده است.

    مدیریت-پژمردگی-بادمجان

    مدیریت پژمردگی بادمجان

    منبع :

    کتاب بیماری های مهم سبزی، صیفی و جالیز در ایران و مدیریت تلفیقی آنها، انتشارات سروا، ۱۳۹۴

    امتیاز شما به این مقاله چقدره؟

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *