تاریخ :۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • مگس میوه انجیر

    خانواده مگس انجیرLonchacidae

    مگس های کوچک و به رنگ سیاه براق می باشند. چشم ها بزرگ، بیضی شکل، سومین مفصل شاخک طویل و استوانه ای شکل است. حشرات کامل در نقاط مرطوب و سایه دار زندگی می کنند و لاروها در داخل گیاهان پوسیده و زیر پوست درختان به سر می برند. شناخت مگس میوه انجیر برای کشاورزانی که باغات انجیر دارند مهم و ضروری است.

    مگس میوه انجیر

    اهمیت اقتصادی مگس میوه انجیر

    Zaprionus indianus وجود این حشره از کشورهای اطراف دریای مدیترانه، ترکیه و عراق گزارش شده است و در ایران از مناطقی که درخت انجیر کشت می گردد جمع آوری شده است. لاروها با ایجاد دالان هایی در پوست و گوشت میوه از آن تغذیه می کنند. در اثر حمله این آفت میوه های جوان و نارس به زمین ریخته و میوه های رسیده نیز روی درخت باقی مانده و فاسد می شوند.

    شکل شناسی مگس میوه انجیر

    • حشره کامل مگس سیاهی است به طول ۳-۴ میلی متر
    • چشم ها به رنگ قرمز آجری و پاها به رنگ قهوه ای تیره هستند.
    • لارو کامل به طول ۶-۷ میلی متر و به رنگ سفید با سر باریک و انتهای بدن ضخیم است.
    • پوپاریوم به رنگ قهوه ای روشن و به طول ۳ – ۴ میلی متر می باشد.

    شناخت مگس میوه انجیر۲

    شکل شناسی مگس انجیر

    زیست شناسی مگس انجیر

    این حشره زمستان را به صورت پوپاریم در عمق ۷-۱۰ سانتی متری خاک به سر می برد. ظهور حشرات کامل بسته به شرایط جوی در بهار صورت می گیرد، پس از تغذیه از نوش گل ها جفتگیری کرده و در ناحیه نهنج میوه تخم ریزی می نمایند. حشره ماده در هر نوبت ۲ تا ۴ تخم می گذارد. تخم ها پس از یک هفته باز شده و لارو ها در داخل نهنج شروع به تغذیه می نمایند. دوره رشد لاروی ۲۰-۲۵ روز است، سپس لاروها میوه را ترک کرده و درون خاک در عمق ۵-۱۰ سانتی متری تبدیل به شفیره می شوند. این حشره بسته به شرایط محلی ۳ تا ۴ نسل در سال تولید می کند.

    جشنواره پاییزه
    جشنواره فروش بذر های خاص و کمیاب با بیش از ۱۲۰۰ رقم تنوع
    همین الآن خرید کنید

    مبارزه با مگس

    جمع آوری و سوزاندن میوه های آلوده از زیر درختان نتیجه رضایت بخشی می دهد. در صورت لزوم استفاده از سموم فسفره پس از تشکیل میوه های انجیر توصیه می گردد.

    منبع :

    کتاب حشره شناسی کشاورزی، (حشرات، کنه ها، جوندگان و نرم تنان زیان آور) و مبارزه با آنها، ناشر دانشگاه تهران، ۱۳۸۷

    امتیاز شما به این مقاله چقدره؟

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    اشتراک‌گذاری

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *